Kijk toen ik op de reis in mijn gedachte in de verzen

de lucht bekeek en de bladzijde van die materie bestudeerde zag ik openlijk en gedetailleerd met ogenschijnlijke zekerheid deze werkelijkheid. Zoals in de lucht van het woord   zo’n stralend bewijs en flits van de eenheid aanwezig is, is er in zijn betekenis en zijn aanwijzingen een erg verlichtende straal van zijn allomvertegenwoordigheid en een krachtig teken van Zijn eenheid te vinden. En op de vraag “Naar welk wezen verwijst het woord  (Hij) openlijk en naar welk wezen verwijst het indirect?” is het een duidelijke aanwijzing dat het in dit bewijs te vinden is, waardoor de Qur’an, waarvan de verkondiging een wonder is, en de mensen van Godherdenking dit heilig woord op de plaats van de eenheid vele malen oplezen. Dit weet ik met wetenschappelijke zekerheid.

Wanneer men op een heel klein stukje papier twee of drie punten zet worden ze door elkaar gehaald en wanneer een persoon veel verschillende opdrachten tegelijkertijd uitvoert, komt hij in verwarring. Als men een klein levend wezen te veel last laat dragen zal hij eronder bezwijken en wanneer een oor naar vele woorden luistert en de tong tegelijkertijd vele woorden uitspreekt, zal het de ordening verstoren en verwarring zaaien. Desondanks zag ik met ogenschijnlijke zekerheid dat er in elk deeltje van de lucht of zelfs in iedere atoom, waarin ik met  als de sleutel en het kompas met mijn gedachte heb rondgereisd, duizenden verschillende punten, letters of woorden geplaatst worden of geplaatst kunnen worden zonder dat ze door elkaar worden gehaald of het de ordening verstoord. Ondanks dat ze erg veel verschillende opgaven verrichten wordt het uitgevoerd zonder dat ze zich vergissen. En ondanks dat er op dat luchtdeeltje en op die atoom veel zware lasten liggen, draagt dit luchtdeeltje de last in ordening zonder zwakheid te tonen of achter te blijven. Duizenden verschillende woorden gaan op verschillende manieren met verschillende betekenissen met absolute ordening de kleine oren van deze luchtdeeltjes binnen, via de tong weer naar buiten en zonder iets te verwarren of te verstoren andere kleine oren binnen om daarna weer via het minuscule tongetje van deze atomen naar buiten te komen. Iedere atoom en elk deeltje zegt naast het uitvoeren van deze verbijsterende opgave in absolute vrijheid met de taal in zijn houding en met de getuigenis en de tong van de bovengenoemde

werkelijkheid  en  en reist hier in rond. Ondanks stormen, bliksem en onweer, die de lucht laten trillen, wordt de ordening en de opdrachten van deze luchtdeeltjes niet verstoord of verward. De ene opdracht is geen hindernis voor een andere opdracht. Dit heb ik met ogenschijnlijke zekerheid gezien.

Zou de lucht de oorzaak voor deze werken zijn dan betekent dit dat elk luchtdeeltje en elk stukje lucht een eindeloze wijsheid, een eindeloze kennis en wil, een eindeloze kracht en macht en een absolute heerschappij over alle atomen moet bezitten. Dit is net zo absurd en onmogelijk als er atomen bestaan. Geen enkele duivel kan dit bedenken.

Vandaar dat deze bladzijde van de lucht duidelijk op een stage van waarneming met de zintuigen, ogenschijn­lijke zekerheid en wetenschappelijke zekerheid de gren­zeloze kennis van het Wezen in Verhevenheid toont. Het is een voortdurend veranderende bladzijde van het Lot, de pen van Zijn kracht die met wijsheid te werk wordt gesteld. Het is net een schrijfbord van het onzichtbare boek (levh-i mahfuz) dat God beschrijft en weer uitgeveegt. Een schrijfbord dat bewijzen toont in een wereld van veranderingen en voortdurende aanpassingen.