دردنجى نكته: يگرمى برنجى سوزڭ برنجى مقامنده بيان ايديلديگى گبى: جنابِ حقّڭ إنسانه ويرديگى صبر قوّتنى أوهام يولنده طاغيتمازسه، هر مصيبته قارشى كافى گله‌بيلير. فقط وهمڭ تحكّميله و إنسانڭ غفلتيله و فانى حياتى باقى توهّم ايتمه‌سيله، صبر قوّتنى ماضى و مستقبله طاغيتوب حالِ حاضرده‌كى مصيبته قارشى صبرى كافى گلمز، شكوايه باشلار. عادتا (حاشا) جنابِ حقّى إنسانلره شكوا ايدر. هم چوق حقسز بر صورتده و ديوانه‌جه‌سنه شكوا ايدوب صبرسزلق گوسترر. چونكه گچمش هر بر گون، مصيبت ايسه زحمتى گيتمش، راحتى قالمش؛ ألمى گيتمش، زوالنده‌كى لذّت قالمش؛ صيقنتيسى گچمش، ثوابى قالمش. بوندن شكوا دگل، بلكه متلذّذانه شكر ايتمك لازم گلير. اونلره كوسمك دگل، بِالعكس محبّت ايتمك گركدر. اونڭ او گچمش فانى عمرى، مصيبت واسطه‌سيله باقى و مسعود بر نوع عمر حكمنه گچر. اونلرده‌كى آلامى وهم ايله دوشونوب بر قسم صبرينى اونلره قارشى طاغيتمق، ديوانه‌لكدر. امّا گله‌جك گونلر ايسه مادام داها گلمه‌مشلر؛ ايچلرنده چكه‌جگى خسته‌لق ويا مصيبتى شيمديدن دوشونوب صبرسزلق گوسترمك، شكوا ايتمك، أحمقلقدر. ”يارين، اوبر گون آج اولاجغم، صوسز اولاجغم“ دييه بوگون متماديًا صو ايچمك، أكمك يمك، نه قدر أحمقجه‌سنه بر ديوانه‌لكدر. اويله ده گله‌جك گونلرده‌كى، شيمدى عدم اولان مصيبت و خسته‌لقلرى دوشونوب، شيمديدن اونلردن متألّم اولمق، صبرسزلق گوسترمك، هيچ بر مجبوريت اولمادن كندى كندينه ظلم ايتمك اويله بر بلاهتدر كه، حقّنده شفقت و مرحمت لياقتنى سلب ايدييور.