ايشته بو سرلر ايچوندر كه؛ قرآنِ حكيم، مؤمنلرى پك چوق تكرار و إصرار ايله، تهديد و تشويق ايله گناهدن زجر و خيره سَوق ايدييور.
بر زمان قرآنِ حكيمڭ بو تكرار ايله شدّتلى إرشاداتى بڭا بو فكرى ويردى كه؛ بو قدر متمادى إخطارلر و ايقاظلر، مؤمن إنسانلرى ثباتسز و حقيقتسز گوسترييورلر. إنسانڭ شرفنه ياقيشميهجق بر وضعيت ويرييورلر. چونكه بر مأمور، آمرندن آلديغى بر تك أمرى إطاعتنه كافى ايكن، عين أمرى اون دفعه سويلهسه، او مأمور جدًّا گوجنهجك. بنى إتهام ايدييورسڭ، بن خائن دگلم، دير. حالبوكه أڭ خالص مؤمنلره قرآنِ حكيم مصرّانه مكرّر أمر ايدييور. بو فكر بنم ذهنمى قورجالاديغى بر زمانده ايكى اوچ صادق آرقداشلرم واردى. اونلرى شيطانِ إنسينڭ دسيسهلرينه قاپيلمامق ايچون پك چوق دفعه إخطار و ايقاظ ايدييوردم. ”بزى إتهام ايدييورسڭ“ دييه گوجنمييورلردى. فقط بن قلبًا دييوردم كه: ”بو متماديًا إخطارلرمله بونلرى گوجنديرييورم، صداقتسزلكله و ثباتسزلقله إتهام ايدييورم.“ صوڭره بردن سابق إشارتلرده ايضاح و إثبات ايديلن حقيقت إنكشاف ايتدى. او وقت او حقيقتله هم قرآنِ حكيمڭ تام مطابقِ مقتضاىِ حال و يرنده و إسرافسز و حكمتلى و إتهامسز بر صورتده إصرار و تكراراتى ياپديغنى و عينِ حكمت و محضِ بلاغت اولديغنى بيلدم. و او صادق آرقداشلريمڭ گوجنمهدكلرينڭ سرّينى آڭلادم.
او حقيقتڭ خلاصهسى شودر كه: شيطانلر تخريبات جهتنده سَوق ايتدكلرى ايچون، آز بر عمل ايله چوق شرلرى ياپارلر. اونڭ ايچون طريقِ حقده و هدايتده گيدنلر، پك چوق إحتياط و شدّتلى صاقينمهيه و مكرّر إخطاراته و كثرتلى معاونته محتاج اولدقلرندندر كه، جنابِ حق او تكرارات جهتنده بيڭ بر إسمى ايله أهلِ ايمانه معاونتنى تقديم ايدييور و بيڭلر مرحمت أللرينى إمدادينه اوزاتييور. شرفنى قيرمييور، بلكه وقايه ايدييور. إنسانڭ قيمتنى كوچك دوشورتمييور، بلكه شيطانڭ شرّينى بيوك گوسترييور.