لمعه‌لر | اون آلتنجى لمعه | 238
(228-242)

ايشته بو نقطۀِ نظردندر كه، سدّه و يأجوج و مأجوجه دائر روايتلر و أقوالِ مفسّرين، آيرى آيرى گيدييور.


هم قرآنِ حكيم، مناسباتِ كلاميه جهتنده بر حادثه‌دن اوزاق بر حادثه‌يه إنتقال ايدر. بو مناسباتى دوشونمه‌ين ظن ايدر كه، ايكى حادثه‌نڭ زمانلرى بربرينه ياقيندر. ايشته سدّڭ خرابيتندن قيامتڭ قوپماسنى قرآنڭ خبر ويرمه‌سى، قربيتِ زمان جهتيله دگل، بلكه مناسباتِ كلاميه جهتنده ايكى نكته ايچوندر: يعنى بو سد ناصل خراب اولاجق، اويله ده دنيا خراب اولاجقدر. هم ناصلكه فطرى و إلٰهى سدلر اولان طاغلر متيندر، آنجق قيامتڭ قوپمه‌سيله خراب اولورلر؛ اويله ده بو سد دخى طاغ گبى متيندر، آنجق دنيانڭ خراب اولماسيله خاك ايله يكسان اولابيلير. إنقلاباتِ زمان تخريبات ياپسه ده، چوغى صاغلام قالير ديمكدر. أوت سدِّ ذو القرنيْنڭ كلّيتندن بر فردى اولان سدِّ چينى بيڭلر سنه ياشاديغى حالده داها ميدانده طورييور. إنسانڭ أليله زمين صحيفه‌سنده يازيلان، مجسّم، متحجّر، معنيدار تاريخِ قديمدن اوزون بر سطر اولارق اوقونويور.


اوچنجى سؤالڭز: حضرتِ عيسى عليه السلامڭ دجّالى ئولديرمسى، هم برنجى مكتوبده و هم اون بشنجى مكتوبده غايت مختصر و سزه كافى بر جواب واردر

سس يوق

لمعه‌لر