لمعه‌لر | اون يدنجى لمعه | 256
(243-282)

ايشته بو سرّه بناءً؛ أهلِ كفرڭ بر حقيقتى نفى ايتمه‌سى ايسه، بر مسئله‌يى حلّ ايتمك وياخود طار بر دليكدن گچمك وياخود بر خندقدن آتلامق مثالنده‌در كه؛ بيڭ ده، بر ده، بردر. چونكه بربرينه يارديمجى اولاماز. فقط إثبات ايدنلر نفس الأمرده حقيقتِ حاله باقدقلرى ايچون، مدّعالرى إتّحاد ايدييور. قوّتلرى بربرينه يارديم ايدر. بيوك بر طاشڭ قالديرماسنه بڭزر كه، نه قدر أللر ياپيشسه داها زياده قالديرماسى قولاى اولور و بربرندن قوّت آلير.


يدنجى نوطه: أى مسلمانلرى دنيايه شدّتله تشويق ايدن و صنعت و ترقّياتِ أجنبيه‌يه جبر ايله سَوق ايدن بدبخت حميت‌فروش! دقّت ايت، بو ملّتڭ بعضيلرينڭ دين ايله باغلاندقلرى رابطه‌لرى قوپماسين! أگر بويله أحمقانه كوركورينه طوپوزلرڭ آلتنده بعضلرڭ ديندن رابطه‌لرى قوپسه، او وقت حياتِ إجتماعيه‌ده بر سمِّ قاتل حكمنده او دينسزلر ضرر ويره‌جكلر. چونكه مرتدڭ وجدانى تمام بوزولديغندن، حياتِ إجتماعيه‌يه زهر اولور. اوندندر كه، علمِ اصولده ”مرتدڭ حقِّ حياتى يوقدر. كافر أگر ذمّى اولسه ويا مصالحه ايتسه، حقِّ حياتى وار.“ دييه اصولِ شريعتڭ بر دستوريدر. هم مذهبِ حنفيه‌ده، أهلِ ذمّه‌دن اولان بر كافرڭ شهادتى مقبولدر. فقط فاسق مردود الشهادتدر، چونكه خائندر


سس يوق

لمعه‌لر