الحاصل؛ هر شيئڭ نهايت درجه‌ده هم صنعتلى، هم سهولتلى وجودى گوسترييور كه، محيط بر علم صاحبى اولان بر قديرِ أزلينڭ أثريدر. يوقسه يوز بيڭ محال ايچنده، دگل وجوده گلمك، بلكه إمكان دائره‌سندن چيقوب، إمتناع دائره‌سنه گيره‌جك و ممكن صورتندن چيقوب، ممتنع ماهيتنه گيره‌جك و هيچ بر شى وجوده گلميه‌جك، بلكه ده وجوده گلمه‌سى محال اولاجقدر.

ايشته بو غايت اينجه و غايت قوّتلى و غايت درين و غايت ظاهر بر برهان ايله شيطانڭ موقّت بر شاكردى و أهلِ ضلالتڭ و أهلِ فلسفه‌نڭ بر وكيلى اولان نفسم صوصدى. و ِﷲ الحمد، تام ايمانه گلدى. و ديدى كه: أوت بڭا اويله بر خالق و ربّ لازم كه، أڭ كوچك خاطراتِ قلبمى و أڭ خفى نيازيمى بيله‌جك و أڭ گيزلى إحتياجِ روحمى يرينه گتيرديگى گبى، بڭا سعادتِ أبديه‌يى ويرمك ايچون، قوجه دنيايى آخرته تبديل ايده‌جك و بو دنيايى قالديروب آخرتى يرينه قوراجق، هم سينگى خلق ايتديگى گبى سماواتى ده ايجاد ايده‌جك، هم گونشى سمانڭ يوزينه بر گوز اولارق چاقديغى گبى بر ذرّه‌يى ده گوز ببگمده يرلشديره‌جك بر قدرته مالك اولسون. يوقسه سينگى خلق ايده‌مه‌ين، خاطراتِ قلبمه مداخله ايده‌مز، نيازِ روحمى ايشيده‌مز.. سماواتى خلق ايتمه‌ين، سعادتِ أبديه‌يى بڭا ويره‌مز. اويله ايسه بنم ربّم اودر كه؛ هم خاطراتِ قلبمى إصلاح ايدر، هم جوِّ هوايى بلوطلرله بر ساعتده طولديروب بوشالتديغى گبى، دنيايى آخرته تبديل ايدوب، جنّتى ياپوب، قپوسنى بڭا آچار؛ ”هايدى گير“ دير.

ايشته أى نفسم گبى بدبختلق نتيجه‌سنده بر قسم عمرينى نورسز فلسفى و أجنبى فنوننه صرف ايدن إختيار قارداشلرم! قرآنڭ لساننده‌كى متماديًا {لاَ اِلٰهَ اِلاَّ هُو} فرمانِ قدسيسندن نه قدر قوّتلى و نه قدر حقيقتلى و هيچ بر جهتده صارصيلماز و زده‌لنمز و تغيّر ايتمز قدسى بر ركنِ ايمانى‌يى آڭلايڭز كه، ناصل بتون معنوى ظلماتى طاغيتير و معنوى ياره‌لرى تداوى ايدر.