لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 488
(429-498)

بو اوچنجى محكمه‌يه گلديگم صيره‌ده ضعفيت و إختيارلق و راحتسزلقدن آياقده طورمغه صيقيلديغمدن، محكمه قپوسنڭ خارجنده بر إسكمله‌ده اوطوردم. بردن بر حاكم گلدى، حدّت ايتدى، ”نه‌دن آياقده بكله‌مييور؟“ إهانتكارانه ديدى. بن ده إختيارلق جهتندن، بو مرحمتسزلگه قيزدم. بردن باقدم؛ پك چوق مسلمانلر، كمالِ شفقت و اخوّتله مرحمتكارانه باقوب أطرافمزده طوپلانمشلر، طاغيتلمييورلر. بردن ”ايكى حقيقت“ إخطار ايديلدى:


برنجيسى: بنم و نورلرڭ گيزلى دشمنلريمز، بنم ايسته‌مديگم حالده حقّمده‌كى توجّهِ عامّه‌يى قيرمق ايله نورڭ فتوحاتنه سد چكيلير دييه، بعض صافدل رسمى مأمورلرى قانديروب، شخصمى ملّت نظرنده چوروتمك فكريله، إهانتكارانه بويله معامله‌يه سَوق ايتمشلر. بوڭا قارشى عنايتِ إلٰهيه، نورلرڭ ايمان خدمتنه مقابل، بر إكرام اولارق، او بر تك آدمڭ إهانتنه بدل، بو يوز آدمه باق! خدمتڭزى تقدير ايله شفقتكارانه آجييه‌رق علاقه‌دارانه سزى إستقبال و تشييع ايدييورلر. حتّى ايكنجى گون، بن مستنطق دائره‌سنده مدّعى‌عمومڭ سؤاللرينه جواب ويرركن، حكومت آولوسنده محكمه پنجره‌لرينه قارشى بيڭ قدر أهالى كمالِ علاقه ايله طوپلانوب لسانِ حال ايله ”بونلرى صيقمايڭز!“ ديدكلرينى، وضعيتلريله إفاده ايدييورلر گبى گورونديلر. پوليسلر اونلرى طاغيده‌مييورديلر. قلبمه إخطار ايديلدى كه: بو أهالى، بو تهلكه‌لى عصرده تام بر تسلّى و سوندورولمز بر نور و قوّتلى بر ايمان و سعادتِ باقيه‌يه بر طوغرى مژده ايسته‌يورلر و فطرةً آرايورلر و نور رساله‌لرنده آرادقلرى بولونويور دييه ايشيتمشلر كه، بنم أهمّيتسز شخصمه، ايمانه بر پارچه خدمتكارلغم ايچون حدّمدن چوق زياده إلتفات گوسترييورلر.

سس يوق