هم قلبمه گلدى كه: مادام إمامِ أعظم گبى أعاظمِ مجتهدين حپس چكمش و إمامِ أحمد ابن حنبل گبى بر مجاهدِ أكبره، قرآنڭ بر تك مسئله‌سى ايچون حپسده پك چوق عذاب ويريلمش. و شكوا ايتميه‌رك كمالِ صبر ايله ثبات ايدوب او مسئله‌لرده سكوت ايتمه‌مش. و پك چوق إماملر و علاّمه‌لر، سزلردن پك چوق زياده عذاب ويريلديگى حالده، كمالِ صبر ايچنده شكر ايدوب صارصيلمامشلر. ألبته سزلر قرآنڭ متعدّد حقيقتلرى ايچون پك بيوك ثواب و قزانج آلديغڭز حالده، پك آز زحمت چكديگڭزه بيڭلر تشكّر ايتمك بورجڭزدر. أوت ظلمِ بشر ايچنده قدرِ إلٰهينڭ بر جلوۀِ عدالتى و إختيارلغمده‌كى شدّتلى صيقنتيلر ايچنده بر جلوۀِ عنايتِ ربّانيه‌يى قيصه‌جه بيان ايده‌جگم

بن يگرمى ياشلرنده ايكن تكرار ايله ديردم: ”أسكى زمانده مغاره‌لره چكيلن تارك الدنيالر گبى آخر عمرمده بن ده بر مغاره‌يه، بر طاغه چكيلوب، إنسانلرڭ حياتِ إجتماعيه‌سندن چيقه‌جغم.“ هم أسكى حربِ عموميده شرقِ شماليده‌كى أسارتمده قرار ويرمشدم كه: ”بوندن صوڭره عمريمى مغاره‌لرده گچيره‌جگم. حياتِ سياسيه‌دن و إجتماعيه‌دن صيريله‌جغم. آرتيق قاريشمق يتر.“ ديركن، عنايتِ ربّانيه، هم عدالتِ قدريه تجلّى ايتديلر. قرارمدن و آرزومدن چوق زياده خيرلى بر صورتده إختيارلغمه مرحمةً او متصوّر مغاره‌لريمى حپسخانه‌لره و إنزوالره و يالڭزلق ايچنده چلّه‌خانه‌لره و تجريدِ مطلق منزللرينه چويردى. أهلِ رياضت و منزويلرڭ طاغلرده‌كى مغاره‌لرينڭ چوق فوقنده ”يوسفيه مدرسه‌لرى“ و وقتمزى ضايع ايتمه‌مك ايچون تجريدخانه‌لرى ويردى. هم مغاره فائدۀِ اُخرويه‌سنى، هم حقائقِ ايمانيه و قرآنيه‌نڭ مجاهدانه خدمتنى ويردى. حتّى بن عزم ايتمشدم كه؛ آرقداشلريمڭ برائتلرندن صوڭره بر صوچ گوستروب، حپسده قالاجغم. خسرو و فيضى گبى مجرّدلر بنم يانمده قالسين و بر بهانه ايله إنسانلرله گوروشمه‌مك و وقتمى لزومسز صحبتلرله و تصنّع و خودفروشلق ايله گچيرمه‌مك ايچون تجريد قوغوشنده بولونه‌جغم. فقط قدرِ إلٰهى و قسمتمز، بزى باشقه چلّه‌خانه‌يه سَوق ايتديلر. {اَلْخَيْرُ فِى مَا اخْتَارَهُ اﷲُ ❊ عَسٰى اَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ} سرّيله، إختيارلغمه مرحمةً و خدمتِ ايمانيه‌ده داها زياده چاليشديرمق ايچون إختيار و تدبيريمزڭ خارجنده بو اوچنجى مدرسۀِ يوسفيه‌ده وظيفه ويريلدى