ايشته أى أفنديلر، بو مسئله گبى يوزر مسائلِ ايمانيه‌يى كشف و ايضاح ايدن رسالۀِ نوره، أوراقِ مضرّه گبى، حاشا يوز بيڭ دفعه حاشا سياست جريانلرينه آلَت ايديلمش غرضكار كتابلر نظريله باقمق؛ هانگى إنصاف مساعده ايدر، هانگى عقل قبول ايدر، هانگى قانون إقتضا ايدر؟ عجبا إستقبالڭ نسلِ آتيسى و حقيقى إستقبال اولان آخرتڭ أهلى و حاكمِ ذو الجلالى، بو سؤالى مسبّبلرندن صورميه‌جقلر مى؟ هم بو مبارك وطنده و فطرةً ديندار بو ملّته حكم ايدنلر، ألبته ديندارلغه طرفدار اولماسى و تشويق ايتمه‌سى، وظيفۀِ حاكميت حيثيتيله لازمدر. هم مادام لائك جمهوريت جهتيله و پرنسبيله بى‌طرفانه قالير و او پرنسبله دينسزلره ايليشمز؛ ألبته ديندارلره دخى بهانه‌لر ايله ايليشمه‌مك گركدر.

ثالثًا: بوندن اون ايكى سنه أوّل آنقره رئيسلرى، إنگليزلره قارشى ”خطواتِ ستّه“ نامنده‌كى أثرم ايله مجاهداتمى تقدير ايدوب، بنى اورايه ايستديلر. گيتدم. گيديشاتلرى، بنم إختيارلق حسّياتمه اويغون گلمدى. ”بزمله برابر چاليش“ ديديلر. ديدم: ”يڭى سعيد اوته‌كى دنيايه چاليشمق ايسته‌يور، سزڭله برابر چاليشه‌مز؛ فقط سزه ده ايليشمز.“

أوت ايليشمدم و ايليشنلره دگل إشتراك، دگل تمايل بلكه تأسّف ايتدم. چونكه عنعناتِ ملّيۀِ إسلاميه لهنده إستعمال ايديله‌بيلير عجيب بر دهاىِ عسكرى‌يى، عنعنه عليهنه بر درجه چويرمگه مع التأسّف بر وسيله اولدى. أوت بن، آنقره رئيسلرنده، خصوصًا رئيسِ جمهورده معنّد و بيوك بر دها حسّ ايتدم و ديدم: ”بو دهايى قوشقولانديرمقله عنعنات عليهنه چويرمك جائز دگلدر.“ اونڭ ايچون، نه قدر أليمدن گلمشسه دنيالرندن چكيندم، قاريشمه‌دم. اون اوچ سنه‌دن بَرى سياستدن چكيلدم. حتّى بو يگرمى بايرامدر، بر ايكيسندن باشقه عموملرنده، بو غربتده، كندى اوطه‌مده يالڭز و محبوس گبى گچيردم؛ تا كه سياسته بولاشمام توهّم ايديلمسين. حكومتڭ ايشلرينه ايليشمه‌ديگمه و قاريشمق ايسته‌مديگمه دلالت ايدن