لمعه‌لر | يگرمى يدنجى لمعه | 527
(499-579)

ثانيًا: رسالۀِ نور تفسيرى اولديغى حيثيتيله، قرآنِ حكيم ايله باغلانمش و قرآن ايسه، كُرۀِ أرضى عرشه باغلايان جاذبۀِ عموميه گبى بر حقيقتِ جاذبه‌داردر. آسياده حكم ايدنلر، قرآنڭ رسالۀِ نور گبى تفسيرلريله مبارزه ايده‌مزلر. بلكه مصالحه ايدرلر، اوندن إستفاده ايدرلر و حمايه ايدرلر.


امّا بنم صوصمام ايسه؛ مادام عادى بر كشف يولنده و أهمّيتسز بر فكرِ سياسى پشنده و دنيوى بر حيثيت يوزندن چوق أهلِ عزّتڭ باشلرى چكنميه‌رك فدا ايديلسه؛ ألبته قوجه جنّتڭ فيآتى اولاجق بر ثروت و حياتِ أبديه‌يى قزانديره‌جق بر آبِ حيات و بتون فيلسوفلرى حيرتده بيراقه‌جق بر كشفيات يولنده، وجودم ذرّه‌لرى عددنجه باشلرم بولونسه و فدا ايديلمسى لازم گلسه، بِلا تردّد فدا ايديلير. هم بنى تهديد ويا إمحا صورتيله صوصديرمق، بر ديل يرينه بيڭ ديل قونوشديره‌جق. يگرمى سنه‌دن بَرى روحلرده يرلشن رسالۀِ نور؛ صوصمش بر ديلمه بدل، بيڭلر ديللرى سويلتديرمسنى رحيم و كريمِ ذو الجلالدن اميدوارم.


*****

أهمّيتسز فقط أهمّيتلى بر صوچ اولارق بڭا صوريلان

بر مسئله

دييورلر كه: ”سن شاپقه‌يى باشڭه قويمييورسڭ؛ محكمه گبى چوق رسمى يرلرده باشڭى آچمييورسڭ. ديمك او قانونلرى ردّ ايدييورسڭ. او قانونلرى ردّ ايتمه‌نڭ جزاسى شدّتليدر!“


سس يوق