لمعه‌لر | يگرمى يدنجى لمعه | 524
(499-579)

الجواب: رسالۀِ نوردن درس آلان، ألبته چوق معصوملرڭ قاننى و حقوقنى ضايع ايدن فتنه‌لره گيرمز و بِالخاصّه تجربه‌لريله، مكرّرًا عقيم و ضررلى قالان فتنه‌لره هيچ بر جهتله ياناشمازلر. و بو اون سنه‌ده‌كى اون فتنه‌لره، رسالۀِ نورڭ شاكردلرى اوندن بريسى، بلكه أصلا هيچ بريسى قاريشمديغى گوسترر كه، رساله‌لر بويله فتنه‌لره ضد و آسايشى تأمينه مداردرلر. عجبا إداره‌جه و آسايشى محافظه‌جه؛ بيڭ ايمانلى آدم مى، يوقسه اون دينسز سرسرى مى داها قولايدر؟ أوت ايمان، گوزل سجيه‌لرى ويرمكله هم مرحمت حسّنى، هم ضرر ويرمكدن صاقينمق مَيلنى ويرر. امّا بنم إحتياطسزلغم ايسه، بو اون اوچ سنه‌در إمكان دائره‌سنده نه قدر أليمدن گلمش ايسه حكومتڭ نظرِ دقّتنى جلب ايتمه‌مك و اونڭله اوغراشمامق و ايشلرينه قاريشمه‌مق ايچون إسپارطه ولايتنه معلوم اولان خارقه بر صورتده منزويانه و مردمگريزانه و مشقّتكارانه و سياستدن مجتنبانه ياشاديغمى بو مملكت بيلير


أى بنى بو بلايه سَوق ايدن إنصافسزلر! آڭلاشيلييور كه، آسايش عليهنده حركت ايتمديگمدن بندن قيزديڭز، حدّت ايتديڭز. و آسايشه دشمنلق طماريله بنى توقيف ايتديرديڭز. أوت آسايشى بوزمق و إداره‌يى قاريشديرمق ايسته‌ينلر، بنم حقّمده حكومتى إغفال ايده‌رك و عدليه‌يى لزومسز إشغال ايدوب بزى توقيف ايتديرنلردر. اونلرڭ حقّنده دگل يالڭز بز، بلكه مملكت نامنه، باشده مدّعى‌عمومى اولارق هيئتِ حاكمه دعوا ايتمليدر


أگر دينيلسه: ”سن وظيفه‌سزسڭ، ملّتڭ حرمتنى قبول ايدوب وظيفه‌دارلر گبى دينى درس ويره‌مزسڭ. هم دينى درس ويره‌جك رسمى بر دائره وار، اونڭ مساعده‌سى لازمدر


سس يوق