أهلِ ضلالت ايچون نازل اولان بو آيت اونلره عذابدر، فقط بزم ايچون تربيۀِ نفوس و كفّارة الذنوب و تزييدِ درجات ايچون شفقت طوقاديدر.

بز ألمزده‌كى قيمتدار نعمتِ إلٰهيه‌يى تام تقدير ايتمديگمزدن طوقات ييديگمزه بر دليل شودر كه: أڭ قدسى بر مجاهدۀِ معنويه‌يى تضمّن ايدن و سرِّ وراثتِ نبوّتله ولايتِ كبرانڭ فيضنه مظهر و صحابه‌نڭ سرِّ مشربنه مدار اولان رسالۀِ نور ايله خدمتِ قدسيۀِ قرآنيه‌مزه قناعت ايتمه‌يوب، منفعتى شيمديلك بزه پك آز و بو وضعيتمزه مهمّ ضررى محتمل طريقت هوسنڭ بر قاچ دفعه شدّتله إخطارمله اوڭى آلينماسيدر. يوقسه هم وحدتمزى بوزاجقدى، هم درت ألفڭ تساندى ايله بيڭ يوز اون بردن درت قيمتنه تنزيل ايدن تشتّتِ أفكار و بو غايت آغير حادثه‌يه قارشى قوّتمزى هيچه اينديرن تنافرِ قلوبه اوغرايه‌جقدى.

گلستان صاحبى شيخ سعدئِ شيرازى نقل ايدييور، دير: ”بن بر أهلِ قلبى تكيه‌ده، سير و سلوك ايله مشغول ايكن گورمشدم. بر قاچ گون صوڭره اونى طلبه‌لر ايچنده مدرسه‌‌ده گوردم. ”نه ايچون او فيضلى تكيه‌يى ترك ايدوب بو مدرسه‌يه گلدڭ؟“ ديدم. او ديدى كه: ”اوراده يالڭز هركس كندى نفسنى (أگر موفّق اولورسه) قورتاره‌بيلير. بوراده ايسه بو عالى‌همّت شخصلر، كنديلريله برابر چوقلرينى قورتارمغه چاليشييورلر. علوِّ جناب، علوِّ همّت بونلرده‌در. فضيلت و همّت بونلرده‌در. اونڭ ايچون بورايه گلدم.“ شيخ سعدى بو واقعه‌يى، قيصه‌جه خلاصه‌سنى گلستاننده يازمشدر.

عجبا طلبه‌لرڭ {نَصَرَ نَصَرُوا نَصَرَتْ} گبى صرف و نحوڭ كوچوجك مسئله‌لرى، تكيه‌لرده‌كى وردلره راجح گليرسه.. رسالۀِ نورڭ {اٰمَنْتُ بِاﷲِ وَ مَلٰئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَبِالْيَوْمِ اْلاٰخِرِ} ده‌كى حقائقِ قدسيۀِ ايمانيه‌يى أڭ قطعى و واضح بر صورتده درس ويروب، أڭ معنّد زنديقلرى و أڭ متمرّد فيلسوفلرى صوصديروب درس ويرركن؛ اونى بيراقوب، ياخود سكته‌يه اوغراتوب وياخود قناعت ايتمه‌يوب، طريقت هوسيله، رسالۀِ نوردن إذن آلميه‌رق، قپانمش خانگاهلره گيرمك نه درجه ياڭليش اولديغنى و بزى بو شفقت طوقادينه نه درجه إستحقاق كسب ايتديگمزى گوسترييور.