ايشته أى قارداشلرم! بو حياتڭ، بو إجتماعمزده ”بو قارداشم بڭا حقسزلق ايتدى دييه كوسدم“ ديمه‌يڭز. بو پك خطادر. او آرقداشڭ سڭا بر درهم ضرر ويرمش ايسه، سن كوسمكله قرق درهم بزلره ضرر ويرييورسڭ. بلكه قرق ليرا رسالۀِ نوره ضرر ويرمك محتملدر. فقط ِﷲ الحمد پك حقلى و قوّتلى مدافعاتمز، آرقداشلرڭ مكرّر إستجوابه گيتمه‌لرينك اوڭنى آلديغندن، فسادڭ اوڭى آليندى. يوقسه بربرندن كوسمش قارداشلر، بر سينك قنادى قدر كوچك بر چوپڭ گوزه گيرمه‌سى گبى وياخود بر قيغلجيمڭ باروته دوشمه‌سى گبى، آز بر غرضله بيوك بر ضرر ويره‌بيليردى.

ايكنجى حكايه: بر وقت إختيار بر قادينڭ سكز اوغلى وارمش. هر بريسنه موجود سكز أكمكدن برر أكمك ويردى، كندينه قالمادى. صوڭره هر بريسى أكمگنڭ ياريسنى اوڭا ويردى. اونڭ أكمگى درت اولدى، اوته‌كيلر يارى‌يه ايندى.

قارداشلرم! بن ده قرقڭزڭ هر برينڭ مصيبت حصّه‌سنڭ معنوى ألمنڭ ياريسنى كندمده حسّ ايدييورم. كندى شخصمه عائد ألمى آلديرمييورم. بر گون فضله مضطر بولوندم. ”عجبا خطامڭ جزاسى ميدر چكييورم“ دييه گچمش حالتى تدقيق ايتدم. گوردم كه، بو مصيبتى قايناتمغه و تحريك ايتمگه هيچ بر جهتده مداخله‌م اولماديغنى و بِالعكس قاچمق ايچون ممكن تدبيرلرى إستعمال ايدييوردم. ديمك بو بر قضاىِ إلٰهيدر. و بِالإلتزام بر سنه‌دن بَرى مفسدلرڭ طرفندن عليهمزه إحضار ايديلييوردى. قاچنمق قابل دگلدى. على كلّ حال باشمزه گچيره‌جك ايديلر. جنابِ حقّه يوز بيڭ شكر كه، مصيبتى يوزدن بره اينديردى.