ايكى كوچك حكايه:
برنجيسى: بوندن اونبش سنه أوّل روسيهنڭ شمالنده أسير اولديغم زمان طقسان أسير ضابطلريمزله برابر بيوك بر فابريقه قوغوشنده بولونويوردق. صيقنتى و روح طارلغندن چوق مناقشهلر، گورولتيلر اولويوردى. عمومڭ بڭا قارشى زياده حرمتلرى اولديغندن تسكين ايدييوردم. صوڭره، سكونتى محافظه ايچون درت بش ضابطى تعيين ايتدم. و ديدم: ”هانگى كوشهده بر گورولتى ايشيتديڭز، همان يتيشڭز. هانگى طرف حقسز ايسه اوڭا يارديم ايديڭز.“ حقيقةً بو تدبير ايله گورولتينڭ اوڭى آليندى.
بندن صورولدى: ”نه ايچون حقسزه يارديم ايديڭز دييورسڭ؟“
جوابًا او زمان ديمشدم كه: ”حقسز إنصافسزدر. بر درهم منفعتنى، قرق درهم إستراحتِ عموميه ايچون بيراقماز. حقلى آدم ايسه إنصافلى اولور. بر درهم حقّنى، سكونتِ عموميهدهكى قرق درهم آرقداشنڭ منفعتنه فدا ايدر، بيراقير. گورولتى قالقار، سكونت إعاده ايديلير. بو قوغوشدهكى طقسان ذات إستراحت ايدر. أگر حقلىيه معاونت ايديلسه، گورولتى داها زيادهلشهجك. بو نوع حياتِ إجتماعيهده منفعتِ عموميهنڭ أهمّيتى نظره آلينير.“