شعاعلر | ايكنجى شعاع | 92
(59-106)

هم سن گل، بو إنتظامِ عجيب ايچنده شو تنظيمڭ كمالنه باق كه؛ بو قوجه كائناتى ترتميز مدنى بر شهر، بلكه تميزلگنه غايت دقّت ايديلن بر گوزل قصر، بلكه يتمش سوسلى حلّه‌لرى بربرى اوستنه گيمش بر حور العين، بلكه، يتمش لطيف زينتلى پرده‌لره صاريلمش بر گُل غنجه‌سى گبى پاك و تميزدر. هم سن گل، بو إنتظام و نظافت ايچنده‌كى بو ميزانڭ كمالِ عدالتنه باق كه، بيڭ درجه بيوتمكله آنجق گوروله‌بيلن كوچوجك و اينجه‌جك مخلوقلرى و حويناتى و بيڭ دفعه كُرۀِ أرضدن بيوك اولان ييلديزلرى و گونشلرى، او ميزانڭ و او ترازينڭ وزنيله و ئولچوسيله طارتيلير و اونلره لازم اولان هر شيلرى نقصانسز ويريلير. و او كوچوجك مخلوقلر، او فوق العاده بيوك مصنوعلر ايله برابر، او ميزانِ عدالت قارشيسنده اوموز اوموزه‌درلر. حالبوكه او بيوكلردن اويله‌لرى وار كه، أگر بر ثانيه قدر موازنه‌سنى غائب ايتسه، موازنۀِ عالمى بوزاجق و بر قيامتى قوپاره‌جق قدر بر تأثير ياپابيلير


هم سن گل، بو إنتظام، نظافت، ميزانڭ ايچنده، بو فوق العاده جاذبه‌دار جماله و گوزللگه باق كه؛ بو قوجه كائناتى غايت گوزل بر بايرام و غايت سوسلى بر مشهر و چيچكلرى يڭى آچيلمش بر بهار شكلنى ويرمش و قوجه بهارى غايت گوزل بر صاقسى، بر گُل دسته‌سى ياپمش كه؛ هر بهاره، زمينڭ يوزنده موسم بَموسم آچيلان يوز بيڭلر نقشلى بر محتشم چيچك صورتنى ويرمش. و او بهارده هر بر چيچگى چشيد چشيد زينتلرله گوزللشديرمش. أوت نهايت درجه‌ده حُسن و جماللرى بولونان أسماءِ حسنى‌نڭ گوزل جلوه‌لريله، كائناتڭ هر بر نوعى، حتّى هر بر فردى، قابليتنه گوره اويله بر حسنه مظهر اولمشلر كه؛ حجّة الإسلام إمامِ غزالى ديمش: {لَيْسَ فِى اْلاِمْكَانِ اَبْدَعُ مِمَّا كَانَ} يعنى: ”دائرۀِ إمكانده بو مكوّناتدن داها بديع داها گوزل يوقدر


ايشته بو محيط و جاذبه‌دار اولان حُسن و بو عمومى و خارق العاده نظافت و بو مستولى و شموللى و غايت حسّاس ميزان و بو إحاطه‌لى و هر جهتده معجزانه إنتظام و إنسجام، وحدته و توحيده اويله بر حجّتدر، بر علامتدر كه، گوندوزڭ اورته‌سنده‌كى ضيانڭ گونشه إشارتندن داها پارلاقدر


سس يوق