شعاعلر | دردنجى شعاع | 163
(143-179)

ايكنجى نقطه: بتون گوزل مخلوقلر، قافله قافله آرقه‌سنده طورميه‌رق گلوب گيدييورلر، فنايه گيروب غائب اولويورلر. فقط او آيينه‌لر اوستنده كندينى گوسترن و جلوه‌له‌نن يوكسك و تبدّل ايتمز بر گوزللك، تجلّيسنده دوام ايتديگندن قطعى بر صورتده گوسترر كه، او گوزللكلر او گوزللرڭ مالى و او آيينه‌لرڭ جمالى دگلدر. بلكه گونشڭ جمالِ شعاعاتى جريان ايدن صويڭ اوزرنده‌كى قبارجقلرده گورونديگى گبى، سرمدى بر جمالڭ ايشيقلريدرلر


اوچنجى نقطه: نورڭ گلمه‌سى ألبته نورانيدن و وجود ويرمه‌سى هر حالده موجوددن و إحسان ايسه غنادن و سخاوت ايسه ثروتدن و تعليم علمدن گلمه‌سى بديهى اولديغى گبى، حُسن ويرمك دخى حَسَندن و گوزللشديرمك گوزلدن و جمال ويرمك جميلدن اولابيلير، باشقه اولاماز. ايشته بو حقيقته بناءً ايمان ايدرز كه: بو كائناتده‌كى گورونن بتون گوزللكلر اويله بر گوزلدن گلييور كه؛ بو متماديًا دگيشن و تازه‌له‌نن كائنات، بتون موجوداتيله آيينه‌دارلق ديللريله، او گوزلڭ جمالنى توصيف و تعريف ايدر


دردنجى نقطه: ناصلكه جسد روحه طايانير، آياقده طورور، حياتلانير و لفظ معنايه باقار، اوڭا گوره نورلانير و صورت حقيقته إستناد ايدر، اوندن قيمت آلير. عينًا اويله ده؛ بو مادّى و جسمانى اولان عالمِ شهادت دخى بر جسددر، بر لفظدر، بر صورتدر؛ عالمِ غيبڭ پرده‌سى آرقه‌سنده‌كى أسماءِ إلٰهيه‌يه طايانير، حياتلانير، إستناد ايدر، جان آلير، اوڭا باقار، گوزللشير. بتون مادّى گوزللكلر، كندى حقيقتلرينڭ و معنالرينڭ معنوى گوزللكلرندن ايلرى گلييور. و حقيقتلرى ايسه، أسماءِ إلٰهيه‌دن فيض آليرلر و اونلرڭ بر نوع گولگه‌لريدر. و بو حقيقت، رسالۀِ نورده قطعى إثبات ايديلمشدر


سس يوق