شعاعلر | بشنجى شعا | 202
(180-203)

بن بر معنوى عالمده إسلام دجّالنى گوردم. يالڭز بر تك گوزنده تسخيرجى بر مانيه‌تيزمه گوزمله مشاهده ايتدم و اونى بتون بتون منكِر بيلدم. ايشته بو إنكارِ مطلقدن چيقان بر جرئت و جسارتله مقدّساته هجوم ايدر. عوامِ ناس حقيقتِ حالى بيلمدكلرندن، خارق العاده إقتدار و جسارت ظن ايدرلر


هم شانلى و قهرمان بر ملّت، مغلوبيتى هنگامنده، بويله إستدراجلى و شانلى و طالعلى و موفّقيتلى و قورناز بر قوماندانى بولونديغندن گيزلى و دهشتلى اولان ماهيتنه باقميه‌رق قهرمانلق طماريله اونى آلقيشلار، باشنه قور، سيّئه‌لرينى اورتمك ايستر. فقط قهرمان و مجاهد اوردونڭ و ديندار ملّتڭ روحنده‌كى نورِ ايمان و قرآن ايشيغيله حقيقتِ حالى گوره‌جگى و او قوماندانڭ چوق دهشتلى تخريباتنى تعميره چاليشه‌جغى روايتلردن آڭلاشيلير


اوچنجى كوچك مسئله: مدارِ غرابت اوچ حادثه‌در


برنجى حادثه: بر زمان رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلام حضرتِ عُمَر رضى اﷲ عنهه يهودى چوجقلرى ايچنده بريسنى گوستردى، ”ايشته صورتى“ ديدى. حضرتِ عُمَر رضى اﷲ عنه، ”اويله ايسه بن بونى ئولديره‌جگم“ ديدى. فرمان ايتدى: ”أگر بو سفيان و إسلام دجّالى اولسه، سن ئولديره‌مزسڭ؛ أگر او اولمازسه، اونڭ صورتيله ئولديريلمز


بو روايت إشارت ايدر كه؛ اونڭ صورتى، حاكميتى زماننده چوق شيلرده گورونه‌جگى گبى، كنديسى يهوديلر ايچنده تولّد ايده‌جك. غريبدر كه، اونڭ صورتنده‌كى بر چوجغى قتل ايده‌جك درجه‌ده اوڭا حدّت و عداوت ايدن حضرتِ عُمَر رضى اﷲ عنه، او سفيانڭ أڭ چوق بگنديگى و تقدير ايتديگى و چوق دفعه اوندن ثناكارانه بحث ايده‌جگى بر ممدوحى (حضرتِ عمر) اولاجقمش

سس يوق