شعاعلر | يدنجى شعاع | 263
(210-314)

آلتنجيسى: قرآنڭ آلتى جهتى نورانيدر، صدق و حقّانيتنى گوسترر. أوت آلتنده حجّت و برهان ديركلرى، اوستنده سكّۀِ إعجاز لمعه‌لرى، اوڭنده و هدفنده سعادتِ داريْن هديه‌لرى، آرقه‌سنده نقطۀِ إستنادى وحىِ سماوى حقيقتلرى، صاغنده حدسز عقولِ مستقيمه‌نڭ دليللرله تصديقلرى، صولنده سليم قلبلرڭ و تميز وجدانلرڭ جدّى إطمئنانلرى و صميمى إنجذابلرى و تسليملرى؛ قرآنڭ فوق العاده، خارقه، متين و هجوم ايديلمز بر قلعۀِ سماويۀِ أرضيه اولديغنى إثبات ايتدكلرى گبى، آلتى مقامدن دخى اونڭ عينِ حق و صادق اولديغنه و بشرڭ كلامى اولماديغنه، هم ياڭليش اولماديغنه إمضا ايدن، باشده بو كائناتده دائما گوزللگى إظهار، اييلگى و طوغريلغى حمايه و ساخته‌كارلرى و مفتريلرى إمحا و إزاله ايتمك عادتنى بر دستورِ فعاليت إتّخاذ ايدن بو كائناتڭ متصرّفى، او قرآنه عالمده أڭ مقبول، أڭ يوكسك، أڭ حاكمانه بر مقامِ حرمت و بر مرتبۀِ موفّقيت ويرمسيله اونى تصديق و إمضا ايتديگى گبى، إسلاميتڭ منبعى و قرآنڭ ترجمانى اولان ذاتڭ (عليه الصلاة والسلام) هركسدن زياده اوڭا إعتقاد و إحترامى و نزولى زماننده اويقو گبى بر وضعيتِ نائمانه‌ده بولونماسى و سائر كلاملرى اوڭا يتيشه‌مه‌مسى و بر درجه بڭزه‌مه‌مسى و اُمّيتيله برابر گيتمش و گله‌جك حقيقى حادثاتِ كونيه‌يى، غيبيانه قرآن ايله تردّدسز و إطمئنان ايله بيان ايتمه‌سى و چوق دقّتلى گوزلرڭ نظرى آلتنده هيچ بر حيله، هيچ بر ياڭليش وضعيتى گورولمه‌ين او ترجمانڭ، بتون قوّتيله قرآنڭ هر بر حكمنه ايمان ايدوب تصديق ايتمه‌سى و هيچ بر شى اونى صارصمه‌مسى؛ قرآن سماوى، حقّانيتلى و كندى خالقِ رحيمنڭ مبارك كلامى اولديغنى إمضا ايدييور


هم نوعِ إنسانڭ خُمسى، بلكه قسمِ أعظمى، گوز اوڭنده اوڭا منجذبانه و ديندارانه إرتباطى و حقيقت‌پرستانه و مشتاقانه قولاق ويرمه‌سى و چوق أماره‌لرڭ و واقعه‌لرڭ و كشفياتڭ شهادتيله، جنّ و مَلك و روحانيلرڭ دخى، تلاوتى وقتنده پروانه گبى حق‌پرستانه أطرافنده طوپلانماسى، قرآنڭ كائناتجه مقبوليتنه و أڭ يوكسك بر مقامده بولونديغنه بر إمضادر


سس يوق