شعاعلر | يدنجى شعاع | 302
(210-314)

أوت آيتِ حسبيه‌يه دائر اولان دردنجى شعاعده ايضاح و إثبات ايديلديگى گبى، بزه اويله بر معده ويرمش كه، حدسز طعاملردن لذّت آلير. و اويله بر حيات إحسان ايتمش كه، طويغولرى ايله (بر سفرۀِ نعمت گبى) قوجه جسمانى عالمده حدسز نعمتلرندن إستفاده ايدر. و اويله بر إنسانيت بزه لطف ايتمش كه، عقل و قلب گبى چوق آلَتلرى ايله هم مادّى هم معنوى عالمڭ نهايتسز هديه‌لرندن ذوق آلير. و اويله بر إسلاميت بزه بيلديرمش كه؛ عالمِ غيب و عالمِ شهادتڭ نهايتسز خزينه‌لرندن نور آلير. و اويله بر ايمان هدايت ايتمش كه، دنيا و آخرت عالملرينڭ حصره گلمز أنوارندن و هديه‌لرندن تنوّر ايدوب مستفيد ايدر. گويا رحمت طرفندن بو كائنات حدسز آنتيقه و عجيب و قيمتلى شيلرله تزيين ايديلمش بر سرايدر. و بتون او سرايده‌كى حدسز صاندوقلرى و منزللرى آچاجق آناختارلر إنسانڭ أللرينه ويريلمش و بتون اونلردن إستفاده ايتديره‌جك اولان إحتياجلر، حسّياتلر إنسانڭ فطرتنه ويريلمش


ايشته بويله دنيايى و آخرتى و هر شيئى قاپلامش بر رحمت، ألبته او رحمت، واحديت ايچنده بر أحديتڭ جلوه‌سيدر


يعنى ناصلكه گونشڭ ضياسى، مقابلنده‌كى عموم أشيايى إحاطه ايتمه‌سى ايله واحديته بر مثال اولديغى گبى، پارلاق و شفّاف هر بر شى دخى قابليتنه گوره گونشڭ هم ضياسنى، هم حرارتنى هم ضياسنده‌كى يدى رنگنى، هم عكسِ مثالنى آلمقله أحديته بر مثال اولديغندن؛ ألبته او إحاطه‌لى ضيايى گورن آدم، أرضڭ گونشى واحددر، بر تكدر دييه حكم ايدر. و هر پارلاق شيده حتّى قطره‌لرده گونشڭ ايشيقلى، حرارتلى عكسنى مشاهده ايدن او آدم، گونشڭ أحديتنى، يعنى بِالذّات گونشى صفتلرى ايله هر شيئڭ ياننده‌در و هر شيئڭ آيينۀِ قلبنده‌در دييه‌بيلير. عينًا اويله ده: رحمٰنِ ذو الجمالڭ گنيش رحمتى دخى ضيا گبى عموم أشيايى إحاطه‌سى او رحمانڭ واحديتنى و هيچ بر جهتده شريكى بولونماديغنى گوسترديگى گبى، هر شيده خصوصًا هر بر ذى‌حياتده و بِالخاصّه إنسانده او جمعيتلى رحمتڭ پرده‌سى آلتنده او رحمانڭ أكثر إسملرينڭ ايشيقلرى و بر نوع جلوۀِ ذاتيه‌سى بولونه‌رق، هر فرده بتون كائناته باقديره‌جق و مناسبتدارلق ويره‌جك بر جمعيتِ حياتيه ويرمه‌سى دخى او رحمانڭ أحديتنى و هر شيئڭ ياننده حاضر و هر شيئڭ هر شيئنى ياپان (او) اولديغنى إثبات ايدر


سس يوق