أوت {سُطِّرَتْ تَسْطِيرًا} جمله‌سى تام تامنه؛ ايكى (ت) سكز يوز، ايكى (س) يوز يگرمى، ايكى (ر) درت يوز، ايكى (ط) اون سكز، بر (ى) اون، مجموعى بيڭ اوچ يوز قرق سكزدر. عين تاريخده لاتينى حروفلرينه گيجه درسلريله جبرًا چاليشديريلدى

صوڭره إمامِ على (رض) سكينه ايله مشغول اولان سعيده (رض) باقار، قونوشور. عقيبنده {يَا مُدْرِكًا لِذٰلِكَ الزَّمَانِ} دير. ايكى اوچ يرده قوّتلى إشارت ايله سعيد (رض) إسمنى ويرديگى شاكردينه خطابًا ”كنديڭى سكينه ايله دعا ايدوب محافظه‌يه چاليش.“ ياءِ ندائيدن صوڭره متعدّد قرينه‌لر و أماره‌لر ايله ”سعيد“ وار. ديمك {يَا سَعِيدُ مُدْرِكًا لِذٰلِكَ الزَّمَانِ} اولور. بو فقره ناصلكه {مُدْرِكًا} كلمه‌سيله ”الْكُرْدى“ لقبنه هم لفظًا هم جفرًا باقار. چونكه ميمسز {دركًا} كرد قلبيدر.(١) ميم ايسه، ”ل“ و ”ى“يه تام موافقدر. اويله ده؛ ديگر بر إسمى اولان بديع الزمان لقبنه دخى ”الزّمان“ كلمه‌سيله ايما ايتمكله برابر، بيڭ اوچ يوز أللى درت (١٣٥٤) ويا بيڭ اوچ يوز أللى بش (١٣٥٥) مقامِ جفريسيله سعيدڭ (رض) حقيقتِ حالنى و خلافِ عادت وضعيتنى و حفظ و وقايه ايچون كثرتلى دعاسنى و خَلْوت و إنزواسنى تماميله تعبير و إفاده ايتديگندن صراحته ياقين بر صورتده پارمغنى اونڭ باشنه او قصيده‌ده تسلّى ايچون باصييور. بوراده ده {بِهِ النَّارُ اُخْمِدَتْ} سرّينه مظهر اولان رسالۀِ نورى آلقيشلايور