الحاصل: حضرتِ إمامِ على (رض) بر دفعه {اَقِدْ كَوْكَبِى} فقره‌سيله، آخر زمانده رسالۀِ النورى دعا ايله اللّٰهدن نياز ايدر، ايستر و بدايتده اون ايكى رساله‌دن عبارت بولونديغندن يالڭز اون ايكى رساله‌سنه إشارت ايدييور. ايكنجى دفعه‌ده {تُقَادُ سِرَاجُ النُّورِ} فقره‌سيله داها صريح بر صورتده رسالۀِ النورى مدح و ثنا ايله گوستره‌رك تكمّلنه إشارةً، عموم سوزلرى و مكتوبلرى و لمعه‌لرى رمزًا خبر ويرر. هم اون ايكى سوز نامى ايله چوق إنتشار ايدن او كوچوجك رساله‌لر، بو فقره‌ده‌كى كلمه‌لر گبى بربرينه إسمًا و صورةً بڭزه‌دكلرى گبى بديع معناسنده اولان جلجلوتيه كلمه‌سنه مطابق اولارق هر برى غايت بديع بر طرزده، گوزل بر تمثيل ايله، بيوك و درين بر حقيقتِ قرآنيه‌يى تفسير و إثبات ايدر

أگر بر معنّد طرفندن دينيلسه: حضرتِ إمامِ على (رض) بو عموم مجازى معنالرى إراده ايتمه‌مش؟

بز ده ديرز كه: فرضا حضرتِ إمامِ على (رض) إراده ايتمزسه، فقط كلام دلالت ايدر و قرينه‌لرڭ قوّتيله إشارى و ضمنى دلالتله معنالرى ايچنه داخل ايدر. هم مادام او مجازى معنالر و إشارى مفهوملر حقدر، طوغريدر و واقعه مطابقدر و بو إلتفاته لايقدرلر و قرينه‌لرى قوّتليدر؛ ألبته حضرتِ إمامِ على‌نڭ (رض) بويله بتون إشارى معنالرى إراده ايده‌جك كلّى بر توجّهى فرضا بولونمازسه (جلجلوتيه وحى اولمق جهتيله) حقيقى صاحبى حضرتِ إمامِ على‌نڭ (رض) استادى اولان پيغمبرِ ذى‌شانڭ (ع‌ص‌م) كلّى توجّهى و استادينڭ استادِ ذو الجلالنڭ إحاطه‌لى علمى اونلره باقار، إراده دائره‌سنه آلير