ايشته مادام ماهيتِ إنسانيه‌نڭ بر خدمتكارى اولان قوّۀِ خياليه‌يى بو دنيا لذّتلرى تطمين ايتمييور. ألبته غايت جامع ماهيتِ إنسانيه، أبديتله فطرةً علاقه‌داردر. ايشته بو حدسز آرزو و أمللره باغلى اولديغى حالده، سرمايه‌سى بر جزئى جزءِ إختيارى و فقرِ مطلق بر إنسانه، آخرته ايمان نه درجه قوّتلى و كافى و وافى بر خزينه، بر مدارِ سعادت و لذّت، بر مدارِ إستمداد، بر مرجع و دنيانڭ حدسز غملرينه قارشى بر مدارِ تسلّى اولديغى اويله بر ميوه و فائده‌در كه؛ اونى قزانمق يولنده دنيا حياتنى فدا ايتسه، ينه اوجوزدر

ايكنجى ميوه‌سى و حياتِ شخصيه‌يه باقان بر فائده‌سى

اوچنجى مسئله‌ده ايضاح ايديلن و گنجلك رهبرنده بر حاشيه بولونان چوق أهمّيتلى بر نتيجه‌در

أوت هر إنسانڭ، هر زمان دوشونديگى أڭ أهمّيتلى أنديشه‌سى، مزارستانه گيرن كندى دوستلرى و أقربالرى گبى او إعدامخانه‌يه گيرمك كيفيتيدر. بر تك دوستى ايچون، روحنى فدا ايدن او بيچاره إنسانڭ؛ بيڭلر، بلكه ميليونلر، ميليارلر دوستلرى أبدى بر مفارقت ايچنده إعدام اولمالرينى توهّم ايدوب جهنّم عذابندن بتر بر ألم (او دوشونمك اوجندن) گورونديگى وقت، آخرته ايمان گلدى، گوزينى آچديردى و پرده‌يى قالديردى. ”باق“ ديدى. او ايمانله باقدى. جنّت لذّتندن خبر ويرن بر لذّتِ روحانيه‌‌يى او دوستلرى أبدى ئولوملردن و چورومه‌لردن قورتولوب مسرورانه بر نورانى عالمده اونى ده بكله‌يورلر وضعيتنده مشاهده‌سيله آلدى. رسالۀِ نورده بو نتيجه حجّتلرله ايضاحنه إكتفاءً قيصه كسييورز