شعاعلر | اون ايكنجى شعاع | 471
(470-488)

ايشته يالڭز بر نمونه اولارق، ايكى جمعه گوننده محبوسلر ايچون تأليف ايديلن و رسالۀِ نورڭ عمده‌لرينى و خلاصه و أساسلرينى بيان ايده‌رك رسالۀِ نورڭ بر مدافعه‌نامه‌سى حكمنه گچن ميوه رساله‌سنى إبراز ايدييورم و آنقره مقاماتنه ويرمك ايچون، يڭى حرفلرله يازديرمغه مشكلاتلر ايچنده گيزلى چاليشييورز. ايشته اونى اوقويڭز، تام دقّت ايديڭز، أگر قلبڭز (نفسڭزه قاريشمام) بنى تصديق ايتمزسه، بڭا شيمديكى تجريدِ مطلق ايچنده هر حقارت و إشكنجه‌يى ده ياپسه‌ڭز، سكوت ايده‌جگم


الحاصل؛ يا رسالۀِ نورى تام سربست بيراقڭز وياخود بو قوّتلى و زده‌لنمز حقيقتى ألڭزدن گليرسه قيريڭز! بن شيمدى‌يه قدر سزى و دنياڭزى دوشونمييوردم و دوشونميه‌جكدم، فقط مجبور ايتديڭز، بلكه ده سزى ايقاظ ايتمك لازم ايدى كه، قدرِ إلٰهى بزى بو يوله سَوق ايتدى. بز ده {مَنْ اٰمَنَ بِالْقَدَرِ اَمِنَ مِنَ الْكَدَرِ} دستورِ قدسى‌يى كنديمزه رهبر ايدوب، هر بر صيقنتيلريڭزى صبر ايله قارشيلايه‌جغز، دييه عزم ايتدك

سس يوق