شعاعلر | اون ايكنجى شعاع | 478
(470-488)

أسكيشهر محكمه‌سنده مقامِ إدّعانڭ ناصلسه بر سهو نتيجه‌سى، رسالۀِ نورڭ ايمان درسلرينه ”خلقلرى إفساد ايدييور“ گبى بر تعبير و صوڭره‌دن او تعبيردن واز گچديگى حالده، رسالۀِ نور شاكردلرندن عبد الرزّاق نامنده بر ذات محكمه‌دن بر سنه صوڭره ديمش


”هَىْ بدبخت! اوتوز اوچ آياتِ قرآنيه إشاراتنڭ تقديرينه مظهر و إمامِ على‌نڭ (رض) اوچ كرامتنڭ إخبارِ غيبيسيله و غوثِ أعظمڭ (ق‌س) قوّتلى بر طرزده إخباريله قيمتِ دينيه‌سى تحقّق ايدن و بو يگرمى سنه ظرفنده إداره‌يه هيچ بر ضررى طوقونميان و هيچ كيمسه‌يه هيچ بر ضرر ويرمه‌مسى ايله برابر بيڭلر وطن أولادينى تنوير و إرشاد ايدن و ايمانلرينى قوّتلنديرن و أخلاقلرينى دوزه‌لتن رسالۀِ نورڭ إرشادلرينه ”إفساد“ دييورسڭ. اللّٰهدن قورقمييورسڭ، ديلڭ قوروسون!“ ديمش


شيمدى بو شاكردڭ حقلى اولارق بو سوزينى مقامِ إدّعا گورديگى حالده، ”سعيد، أطرافنه فساد صاچمش“ تعبيرينى إنصافڭزه و وجدانڭزه حواله ايدييورم


مقامِ إدّعا، رسالۀِ نورڭ إجتماعى درسلرينه ايليشمك فكريله، ”دينڭ تختى و مقامى وجداندر، حكمه قانونه باغلانماز. أسكيدن باغلانماسيله إجتماعى كشماكشلر اولمشدر.“ ديدى. بن ده ديرم كه: ”دين يالڭز ايمان دگل، بلكه عملِ صالح دخى دينڭ ايكنجى جزئيدر. عجبا قتل، زنا، سرقت، قمار، شراب گبى حياتِ إجتماعيه‌يى زهرلنديرن پك چوق بيوك گناهلرى ايشله‌ينلرى اونلردن منع ايتمك ايچون، يالڭز حپس قورقوسى و حكومتڭ بر خفيه‌سنڭ گورمسى توهّمى كافى گلير مى؟ او حالده هر خانه‌ده، بلكه هركسڭ ياننده دائما بر پوليس، بر خفيه بولونمق لازم گلير كه، سركش نفسلر كنديلرينى او پيسلكلردن چكسينلر. ايشته رسالۀِ نور عملِ صالح نقطه‌سنده، ايمان جانبندن، هركسڭ باشنده هر وقت بر معنوى ياساقجى‌يى بولونديرر. جهنّم حپسنى و غضبِ إلٰهى‌يى خاطرينه گتيرمكله فنالقدن قولايجه قورتارير

سس يوق