شعاعلر | اون اوچنجى شعاع | 522
(489-558)
قارداشلرم
غفلت و دنياپرستلكدن چيقان دهشتلى بر أنانيت، بو زمانده حكم ايدييور. اونڭ ايچون أهلِ حقيقت، (حتّى مشروع بر طرزده دخى اولسه) أنانيتدن، خودفروشلقدن واز گچمهلرى لازم اولديغندن، رسالۀِ نورڭ حقيقى شاكردلرى، بوز پارچهسى اولان أنانيتلرينى شخصِ معنويده و حوضِ مشتركده أريتدكلرندن، إن شاء اﷲ بو فورطنهده صارصيلميهجقلر. أوت، منافقلرڭ أهمّيتلى و تجربهلى بر پلانى؛ بويله هر برى برر ضابط، برر حاكم حكمندهكى أشخاصى مشترك بر مسئلهده بويله قاچنمق و بربرينى تنقيد ايتمك عصبيتنى ويرن صيقنتيلى يرلرده طوپلاتديرر، بوغوشديرر، معنوى قوّتلرينى طاغيتديرر. صوڭره قوّتنى غيب ايدنلرى قولايجه طوقاتلر، وورور. رسالۀِ نور شاكردلرى، خلّت و اخوّت و فنا فى الإخوان مسلگنده گيتدكلرندن، إن شاء اﷲ بو تجربهلى و منافقانه پلانى ده عقيم بيراقهجقلر
سس يوق