عزيز، صدّيق قارداشلرم

جنابِ أرحم الرّاحمينه حدسز شكر اولسون كه؛ بو عجيب زمانده و غريب يرده، طلبۀِ علومڭ قيمتلى شرفنى و أهمّيتلى خدمتلرينى قزانمايى سزلر واسطه‌سيله بزلره ده ميسّر أيلدى. أهلِ كشف القبورڭ مشاهده‌سيله، متعدّد واقعاتله، تحصيلِ علوم آننده وفات ايدن بعض مشتاق و جدّى بر طلبۀِ علوم، شهيدلر گبى كندينى حياتده و كندى درسيله مشغول گورويور. حتّى مشهور بر أهلِ كشف القبور، وفات ايدن و علمِ صرف و نحو اوقويان بر طلبه‌نڭ قبرنده، مُنكَر نكيره ناصل جواب ويره‌جك دييه مراقبه ايتمش و مشاهده ايدوب ايشيتمش كه: مَلكِ سؤال اوندن صوردى: {مَنْ رَبُّكَ} ”سنڭ ربّڭ كيمدر؟“ ديديگى زمان او نحو درسيله إشتغال ايدركن وفات ايدن طلبه، او مَلگڭ جوابنده ديمش: ”{مَنْ} مبتدادر، {رَبُّكَ} اونڭ خبريدر.“ نحو علمنجه جواب ويرمش، كندينى مدرسه‌‌ده ظن ايتمش. ايشته بو واقعه‌يه موافق اولارق بن مرحوم حافظ على‌يى عينًا حياتده‌كى گبى رسالۀِ نورله مشغول اولارق أڭ يوكسك بر علمده چاليشان بر طلبۀِ علوم وضعيتنده و تام شهيدلر مرتبه‌سنده و طرزِ حياتلرنده بيلييورم و او قناعت ايله اوڭا و اونڭ گبى محمد زهدى‌يه و حافظ محمده بعض دعالرمده ديرم: يا ربّى! بونلرى قيامته قدر رسالۀِ نور كسوه‌سنده حقائقِ ايمانيه و أسرارِ قرآنيه ايله كمالِ فرح و سَوينجله مشغول أيله. آمين