شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 621
(559-861)

رابعًا: بنم بو اوتوز سنه حياتمده و يڭى سعيد تعبير ايتديگم زمانمده بتون رسالۀِ نورده يازدقلرم و شخصمه تماس ايدن حقيقتلرينڭ تصديقيله و بنمله جدّى گوروشن أهلِ إنصاف ذاتلرڭ و آرقداشلرڭ شهادتلريله إدّعا ايدييورم كه: بن نفسِ أمّاره‌مى أليمدن گلديگى قدر خودفروشلقدن، شهرت‌پرستلكدن، تفاخردن منعه چاليشمشم و شخصمه زياده حسنِ ظن ايدن نور طلبه‌لرينڭ بلكه يوز دفعه خاطرلرينى قيروب جرح ايتمشم. بن مال صاحبى دگلم، قرآنڭ مجوهرات دكّاننڭ بر بيچاره دلاّلى‌يم ديديگمى هم ياقين دوستلرم، هم قارداشلريمڭ تصديقلريله و أماره‌لرينى گورمه‌لريله، بن دگل دنيوى مقاماتى و شان و شرفى شخصمه قزانديرمق، بلكه معنوى بيوك مقامات فرضا بڭا ويريلسه ده، فقط خدمتده‌كى إخلاصمه نفسمڭ حصّه‌سى قاريشمق إحتمالنه بناءً قورقه‌رق او مقاماتى ده خدمتمه فدا ايتمگه قرار ويرديگم و فعلاً ده اويله‌جه حركت ايتديگم حالده؛ محكمۀِ عاليڭزده گويا أڭ بيوك بر سياسى مسئله گبى، بڭا قارشى بعض قارداشلريمڭ نوردن إستفاده‌لرينه معنوى بر شكران اولارق بن قبول ايتمديگم حالده پدرندن چوق فضله حرمت ايتمه‌سنى مدارِ سؤال و جواب ياپديڭز. بر قسمنى إنكاره سَوق ايتديڭز و بزه حيرت ايله ديڭلتديرديڭز. عجبا كندى راضى اولماديغى و كندينى لايق بولماديغى حالده، باشقه‌لرڭ اونى مدح ايتمه‌لريله او بيچاره‌يه بر صوچ توهّم ايديله‌بيلير مى


سس يوق