أزجمله: او سياحتِ خياليه‌ده، رزقه محتاج حيوانات عالمنى گورديگم وقت، مادّى فلسفه ايله باقدم. حدسز إحتياجات و شدّتلى آجلقلريله برابر ضعف و عجزلرى، او ذى‌حيات عالمنى بڭا چوق آجيقلى و أليم گوستردى. أهلِ ضلالت و غفلتڭ گوزيله باقديغمدن فرياد أيلدم. بردن حكمتِ قرآنيه و ايمانڭ دوربينى ايله گوردم كه: رحمٰن إسمى رزّاق برجنده، پارلاق بر گونش گبى طلوع ايتدى. او آج، بيچاره ذى‌حيات عالمنى رحمت ايشيغيله يالديزلادى. صوڭره حيوانات عالمى ايچنده، ياورولرڭ ضعف و عجز و إحتياج ايچنده چيرپندقلرى حزين، أليم و هركسى رقّت و آجيمغه گتيره‌جك بر قراڭلق ايچنده ديگر بر عالمى گوردم. أهلِ ضلالتڭ نظريله باقديغمه أيواه ديدم. بردن ايمان بڭا بر گوزلك ويردى، گوردم كه: رحيم إسمى شفقت برجنده طلوع ايتدى. او قدر گوزل و شيرين بر صورتده او آجى عالمى سَوينجلى عالمه چويروب ايشيقلانديردى كه؛ شكوا و آجيمق و حزندن گلن گوزياشلريمى، سَوينج و شكرڭ لذّتلرندن گلن طامله‌لره چويردى. صوڭره سينه‌ما پرده‌سى گبى إنسان عالمى بڭا گوروندى. أهلِ ضلالتڭ دوربينى ايله باقدم. او عالمى او قدر قراڭلقلى، دهشتلى گوردم كه؛ قلبمڭ أڭ درينلكلرندن فرياد ايتدم. أيواه! ديدم. چونكه إنسانلرده أبده اوزانوب گيدن آرزولرى، أمللرى و كائناتى إحاطه ايدن تصوّرات و أفكارلرى و أبدى بقا و سعادتِ أبديه‌يى و جنّتى غايت جدّى ايسته‌ين همّتلرى و فطرى إستعدادلرى و حدّ قونولميان و سربست بيراقيلان فطرى قوّه‌لرى و حدسز مقصدلره متوجّه إحتياجلرى و ضعف و عجزلريله برابر هجوملرينه معروض قالدقلرى حدسز مصيبت و أعدالرى ايله برابر غايت قيصه بر عمر، هر گون و هر ساعت ئولوم أنديشه‌سى آلتنده، غايت دغدغه‌لى بر حيات، ياشامق ايچون غايت پريشان بر معيشت ايچنده قلبه، وجدانه أڭ أليم و أڭ مدهش حالت اولان متمادى زوال و فراق بلاسنى چكمك ايچنده (أهلِ غفلت ايچون ظلماتِ أبديه قپوسى صورتنده گورولن) قبره و مزارستانه باقييورلر