عزيز، صدّيق، صارصيلماز قارداشلرم و وارثلرم!
    بڭا قارشى شيمديكى تضييقاتڭ اوچ سببى وار:
    برنجيسى: هيئتِ وكيله‌نڭ قراريله، إعاشه‌م ايچون هر گون ايكى بچق بانقنوط و سائر مصرفلر ايچون ده بر تخصيصات و ايستديگم طرزده بر خانه‌يى إنشا ايدوب بڭا ويرمك حقّنده بورايه أمر گلمشدى. بن ده قبول ايتمدم. يالڭز يول مصرفى ايچون دڭزليده سوقياتم ايچون ويريلن بر قسمى قبول ايتدم. اونلر ده قيزديلر، ترصّده باشلاديلر.
    ايكنجى سبب: دڭزلى حواليسنده‌كى أهالى رسالۀِ النور حسابنه بڭا قارشى حدّمدن پك چوق زياده حسنِ توجّه گوسترمه‌سيله و بورالرده دخى عين حال باشلاماسى، غرضكارلرڭ أوهامنه طوقونماسيدر.
    اوچنجيسى: معلوم ئولمش آدمڭ حسابنه بندن إنتقامنى آلمق ايچون آفيون واليسنڭ غرضكارانه بهانه‌لريدر.
    فقط قدرِ إلٰهى، اونلرڭ بو ظلملرينى حقّمزده مرحمتلره و مصلحتلره چويرييور. سز مراق ايتمه‌يڭز. بر مصلحت شودر كه: اونلر، يالڭز رسالۀِ النور يرنده بنى صوصديرييورلر. حالبوكه بنم بدلمه رسالۀِ النور يوزر ديللرله و شاكردلرى بيڭلر لسانلريله مكمّل قونوشويورلر؛ بو نورلرى، ظلمتلى قفالره درس ويرييورلر. أڭ بيوك مأمورلرڭ اونلره گوندريلن رسالۀِ النورڭ مدافعه‌سى اولان ”ميوه“نڭ تأثيريله باشقه رساله‌لرى ده (بِالخاصّه ”حجّة اﷲ البالغه“ مجموعه‌سنى) كمالِ مراقله تدقيق ايتمگه باشلامالرى، اونلرڭ عنادلرينى قيرديغنه چوق أماره‌لر وار.
    أوت ناصلكه اونلر شخصمله مشغول اولمالرى رسالۀِ النورڭ بر درجه سربستيتنه و إنتشارينه فائده‌در، اويله ده قارداشلرمله گوروشديرمه‌مك دخى أهمّيتلى بر مصلحتدر. حتّى بر دفعه گوروشمك ايچون يوز ليراسنى صرف ايدوب بورايه قدر گلن بر قارداشمزڭ گوروشمه‌دن گرى گيتمسى؛ تام بر مصلحت اولدى. أگر قپو آچيلسه، هر طرفدن زيارتجى تهاجميله هم غرضكار و وهّاملرڭ أوهامنه طوقونمق إحتمالى، هم سرِّ إخلاصه و مسلگمز اولان محويت و أنانيتى بيراقمق و دنيا جريانلرينه قاريشمامق، حتّى دوشونمه‌مك اولان پرنسبمزه ضررى بولونماسى جهتيله بو تجريدم، حقّمزده بر عنايتدر.