диен када билен амал эдер, хер бир ере калбы саламатлык билен гидер.

Ол сәхра болса, шу земин ве дүнйәдир. Ол арслан болса, өлүм ве аҗалдыр. Ол гуйы ынсан ве дурмушдыр. Ол алтмыш аршын чукур болса, ынсаның ортача өмрү-дир, такмыны алтмыш йылдыр. Ол агач болса, өмүр мүтдетимиздир ве мадды дурму-шымыздыр. Ол гара ве ак ики җанавер болса, гиҗе хем гүндиздир. Ол аждарха-да агзы габыр болан берзах ёлудыр, ахыретиң эйваныдыр. Эмма, мүъмин үчин, ол агыз зындандан бир бага тарап ачылан гапыдыр. Ол зәхерли мөрмөҗеклер болса, дүнъеви белалардыр. Эмма мүъмин үчин ол белалар гафлат укусында галмаз ялы, датлы илахы оярмалардыр ве Рахманың лутуфлары хөкмүндедир. Ол агачдакы иймишлер болса, дүнъеви ныгматлардыр. Җенабы-Керими Мутлак олары ахырет ныматларының санавы, ятладыҗылары, меңзешлери хем-де җеннет мивелерине хөвеслилери дагват эдйән нусгалары шекилинде ярадыпдыр. Ол агаҗың бир дүйбүнде хер дүрли мивелериң битмеги Гудраты Самеданиениң тагмасына, Рубубиети Иләхиниң мөхүрине, Солтанаты Улухыетиң гоян голуна аламатдыр.