Эгер, доганларың бетбагты кимин болмак ислемесең, багтыяр доган ялы болайын дийсең, Куръаны диңле ве онуң хөкүмлерине табын бол! Оңа япыш! Хөкүмлерине амал эт!

Эгер, шу мысалы хекаяда болан хакы-катлара пәхим этсең, олары диниң хакы-каты, дүнйә, ынсан ве иман билен деңешдирип билерсиң. Мөхүмлерини мен өзүм айдарын. Галайындан сен өзүң нетиҗе чыкар.

Ине, бак! Ол ики доганың, бириси рухы мүъмин ве калбы салыхдыр. Бейлекиси рухы капыр ве калбы пасыкдыр. Ол ики ёлуң саг тарапа гидйәни - Куръаның ёлы ве имандыр. Сол тарапа гидйәни болса, ысян ёлы ве күфрандыр. Ол ёлдакы бакҗа болса адамзат җемгыетиниң ве ынсан медениетиниң вагтлайын социал дурмушыдыр. Онда хайыр ве шер, говы хем яман, тәмиз хем-де пис затлар биле гелйәрлер. Акыл адам шудур:

(20) Хер бир иши "Ягшы зады ал, эрбеди ташла" (Күнүз-ул хакапык, 71).