Середиң: сол ёлуң бетбагт ёлагчысы мыдама аждарханың агзына дүшерине гарашяр, титрейәр. Бейлеки багтыяр шахсы-ет болса, реңберең гүлли, мивели аҗайып бир тәсин бага чагырыляр. Ол бетбагт хем азап хем-де галпылдыда, улы бир горкудан яңа йүреги ярылып баряр. Бу багтыяр шахсыет велин, болан вакалардан леззетли бир сапак алып, якымлы бир горкы, махбуп бир магрыпат билен тәсинликлере томаша ве сейран эдйәр. Ол бетбагт болса, горкы, умытсызлык ве ялңызлык ичинде азап чекйәр. Бу багтыяр адам велин, достлук, умытлылык хем-де ягшы дилеглер ичинде канагат эдйәр.Ол бетбагт болса, өзүни вагшы хайванларың хүҗүмине дучар болан туссаг хөкмүнде гөрйәр. Бу багтыяр шахсыет болса, бир эзиз мыхмандыр; Мыхмандары Керимиң мыхманы болуп, Онуң тәсин хызматкәрлери билен достлашып шатланяр. Ол бетбагт, велин, дашьшдан гөрәймәге, леззетли, эмма, зәхерли иймишлери ийип, азабыны артдыряр. Себәби, ол мивелер - нусгалардыр. Асылларьша тальш ве мүшдери болсунлар дийип, олардан датмага ругсат берилйәр. Эмма, хайван кимин, сымышламага ругсат берилмейәр. Бу багтыяр адам болса, илки дадып гөрер, соң дүшүнер, иймеги соңа гояр. Интазар этмекден леззет алар. Ол бетбагт велин, өз-өзүне зулум эдйәр. Гүндиз кимин, оңат бир хакыкаты ве айдың бир халы өз аңмазаклыгы билен өзи үчин бир эйменч ве зулматлы бир вехме, бир җәхеннеме өвүрипдир. Бу адам не рехиме мынасып, не-де бир кимседен шикаят этмәге хаклы.