Овал доганы хем шунуң ялы бир баг-бакҗа гирипди. Эмма мырдар, хапа затлара үнс берип, олар билен мешгул болуп, йүреги буланыпды Баг-бакҗада дынч алып билмән, чыкып гидипди. Бейлеки шахс болса, "Хер задың говы тарапына бак" кадасыны амал эдип, мырдар затлара хич бакмады. Говы затлардан пейдаланды. Говы дынч алып, чыкып гитди.

Соңра, гиде-гиде бу хем овалкы доганы кимин бир улы сәхралыга етди. Бирден хүҗүм эден бир арсланың сесини эшитди. Горкды, эмма, доганы ялы горкмады Чүнки говы пикирлери бесләп ве говы ойлары билен: "Шу сәхраның бир хәкими бар. Бу арслан ол хәкимиң эмрини ерине етирҗи хызматкәр болса герек" дийип, дүшүнип теселли тапды. Эмма, ол хем гачды. Эдил алтмыш аршын чуңлугундакы бир гуррук гуя габат гелди. Өзүни онуң ичине оклады. Доганы кимин гуйының орта билинде онуң хем эли бир агаҗа илди, ховада халлан атып галды. Гөрсе, ики җандар ол агаҗың ики көкүни кертйәр. Ёкарсына серетсе, арслан; ашагына әңетсе, аждарха гөрди. Эдил доганы кимин шейле гең ягдая дүшди. Ол ене-де горкды. Эмма, доганының горкушындан мүң эссе аз... Чүнки оңат ахлагы онда говы пикирлер дөредйәрди.