Тәүхид (Аллаһны бер дип белү) һәм аңа ышану ике төрле булыр:

Беренчесе: Тәүхиде заһири - "Аллаһ бар һәм бер генә, аннан башка тәңре юк. Һәрбер нәрсә бары тик Аллаһныкыдыр" дип ышану.

Икенчесе: Тәүхиде хакыйкый - Аллаһны чын белү, Аллаһны хакыйкый тану. Галәмнед һәрбер нәрсәсендә һәм күренешендә аларныд чын хуҗасы һәм яратучысы булган Аллаһныц мәгъыәви печатълә-рен (дәлилләрен) гыйлем белән аңлап, Аллаһка хакыйкатьтә ышану.

Тәүхиде заһирида иман иясе кешедә әле шик-шобһә булырга мөмкин. Әмма тәүхиде хакыйкыйда ивданга ия кеше, һәрвакыт үзен Аллаһның хозурын-да белеп, рухын тулысынча тынычландырыр. Шуның белән ул кешенең яшәгән һәр сәгате гыйбадәт сана-лъш язылыр.

Ике төрле тәүхиднең аермаларын түбәндәге ми-сал белән аңлатабыз.

Мәсәлән, зур бер шәһәргә бай бер сәүдәгәрнең маллары, әйберләре килсә, ул әйберләрнең аныкы икәнлеген ике төрле белә алабыз. 

Берсе: гомумән белү - "шулкадәр күп маллар ул кешедән башка кешенеке булуы мөмкин түгел" дип белү. Ләкин болай белүче кешенең күзе алдында кайбер малларның урлануы мөмкин, чөнки һәрбер әйбернең ул кешенеке икәнен исбат итеп булмас.