Устозимизнинг "Ёшларга раҳнамо"га илова этилмоғи лозим кўрилган бир эслатмаси

Мерсиндан келган "Раҳнамо"нинг бошларидаги "Масалаи муҳимма" номидаги йигирма учинчи ва йигирма тўртинчи саҳифани олиб қўйиш муносибдир. Чунки "Нур"нинг муҳим маслаги шафқат бўлгани учун "Нурлар" ила эркаклардан ҳам кўра аёллар самимий ва ихлос билан жиддий алоқадор бўляптилар. Мазкур икки саҳифада қаттиқлик борки, шафқат каҳрамонлари бўлмиш у муборак ҳамшираларимиз у билан машғул бўлиб мутаассир бўлмасинлар. Чунки бу масала Истанбулдай бир жойларда ҳам очиқ-сочиқ ярим-яланғоч юрган рум ва армани қизларига ўхшашга интилаётган бир қисм Ислом қизларига танбех бериш учун ёзилгандир.

Ҳолбуки, Истанбулдаги "Раҳнамо"га қарши мунофиқлар ва масонлар ва кейинги пайтларда бизга қарши бўлаётган баъзи газеталар бу нуқтага янглиш маъно бериб, бир қисм аёлларнинг "Рисолаи Нур"га бўлган алоқаларини заифлатиш учун ифтироларига сабаб бўлган. У икки саҳифа ўрнига, "Аёллар билан муҳовара" номидаги аёлларга раҳнамо қўйилсин.

Саид Нурсий