Хуллас, эй ожиз инсон ва эй фақир башар! Дуо каби раҳмат хазинасининг калити ва туганмас бир қувватнинг мадори бўлган бир василани қўлдан чиқарма. Унга ёпиш, инсониятнинг аълои ъиллийинига чиқ. Бир султон каби бутун коинотнинг дуоларини ўз дуоинг ичига ол. Бир абди куллий ва бир вакили умумий каби

деб айт. Коинотнинг гузал бир тақвими бўл!

Иккинчи баҳс

Ушбу баҳс инсоннинг соадати ва бахтсизлигига сабаб бўлган "Беш Ҳикмат"дан иборатдир.

Инсон, мавжудотлар ичра энг аълоси қилиб яратилгани ва унга ғоятда кўп истеъдод берилгани учун асфали софилиндан то аълои ъиллиййинга, фаршдан то аршга, заррадан то шамсга қадар тизилган мақомларга, мартабаларга, даражаларга, даракаларга чиқиб ва тушиб кета оладиган бир имтиҳон майдонига отилган, ниҳоясиз тубанлик ва юксаклик сари кетувчи икки йўл унинг олдида очилиб, бир қудрат мўъжизаси ва хилқат натижаси ва санъат ажойиботи қилиниб бу дунёга юборилгандир. Энди инсонниш бу даҳшатли тараққиёти ва инқирозининг сирини "Беш Ҳикмат" ичида баён этамиз.