Ҳа, бир волида фарзандини таҳликадан қутқармоқ учун ҳеч қандай ҳақ талаб қилмай руҳини фидо этиши ва ҳақиқий бир ихлос билан фитрий вазифаси эътиборига кўра ўзини фарзанди учун қурбон қилиши кўрсатадики, хонимларда ғоят юксак бир қаҳрамонлик бор. Бу қаҳрамонликнинг юзага чиқиши билан, унинг ёрдамида ҳам дунёвий ҳаётини, ҳам абадий ҳаётини қутқара олади. Лекин баъзи ёмон жараёнлар таъсирида ул қувватли ва қийматли хислат юзага чиқмай қолади. Ёки суиистеъмол этилади. Юзлаб намуналаридан бир кичик намунаси шуки:

Ул шафқатли волида боласининг дунё ҳаётида таҳликага тушмаслиги, манфаат ва фойда кўриши учун ҳар фидокорликни назарда тутади, уни шундай тарбиялайди. "Ўғлим амалдор бўлсин" дея, бутун молини беради. Қуръон Мактабидан олиб Оврупага юборади. Лекин ул боланинг абадий ҳаёти таҳликага кирганини ўйламайди. Дунё ҳибсидан қутқаришга ҳаракат қилади, аммо жаҳаннам ҳибсига тушишини назарда тутмайди. Фитрий шафқатга тамоман зид ўлароқ, ул маъсум боласини охиратда ўзига шафоатчи қилиш ўрнига, ўзига даъвогар қилади. У бола: "Нима учун менинг иймонимни қувватламай, бу ҳалокатимга сабабчи бўлдинг?" дея шикоят қилади. Дунёда ҳам Исломий тарбияни тўлиқ олмагани учун, волидасининг хориқо шафқатига яраша лойиғича жавоб қайтаролмайди, балки жуда кўп камчиликларга йўл қўяди.