Ажабо, ҳеч бир жиҳатла ҳеч бир имкони, ҳеч бир эҳтимоли ва ҳеч бир қобилияти бормики, у Зот барча амсоли ва дўстлари билан бирган қайта тирилмасин? Ва ҳозир ҳам руҳан тирик ва ҳаёт бўлмасин? Ва абадий йўқликка маҳв бўлган бўлсин? Хаша, юз минг карра хойо ва калло!

Ҳа, бутун коинот ва ҳақиқати олам уларнинг қайта тирилишини даъво қилади ва ҳаётини Соҳиби Коинотдан талаб этади. Ва модомики... Еттинчи Шуъо бўлган "Оятул Кубро"да бири биттадан ноғ қувватида ўттиз учта ижмои азийм исбот эттанларки: бу коинот бир қўлдан чиққан ва ягона бир Зотнинг мулкидир ва улар камолоти Илоҳиянинг сабабчиси бўлмиш Ваҳдатини ва Аҳадиятини очиқойдин кўрсатмишлар ва Ваҳдат ва Аҳадият ила бутун коинот у Зоти Воҳиднинг амри остидаги аскарлари ва тобеъ маъмурлари ҳукмига ўтади ва охиратнинг келишлиги билан камолоти қадрсизланишдан, адолати мутлақаси истеҳзоли гадри мутлақадан, ҳикмати оммаси сафоҳатли ҳикматсизликдан ва поёнсиз раҳмати маъносиз азобдан ва қудратанинг иззати залилона ожизликдан қутуладилар ва покланадилар экан...