ОЛТИНЧИ ДАВО (Изоҳ)

Эй дунё завқини ўйлаб, хасталикдан изтироб чекаётган қардошим!

Бу дунё агар доимий бўлсайди;

ва йўлимизда ўлим бўлмасайди;

ва фироқ ва заволнинг шамоллари эсмасайди;

ва мусибатли, тўфонли истиқболда маънавий қиш мавсумлари бўлмасайди, мен ҳам сен билан бирга сенинг ҳолингга ачинган бўлардим.Аммо модомики бир кун келиб дунё бизга: "Қани, ташқарига!" деб, фарёдимизни тингламас экан, у бизни ташқарига қувмасдан бурун биз бу хасталик танбеҳи ила ҳозирданоқ унинг ишқидан воз кечмоғимиз керак.У бизни тарк этмасдан аввал, қалбан уни тарк этишга интилмоғимиз лозим.

-------------------------------------------------------
(Изоҳ) Бу "Ёғду" фитрий бир тарзда хотирлатилганидан, олтинчи мартабада икки даво ёзилган. Фитрийлигини бузмаслик учун ўшандайлигича қолдирдик; балки бир сир бордир дея ўзгартирмадик.