Унинг устида ишлайди ва ҳар хил вазиятга солади. ғаройиб санъатининг навларини кўз-кўз қилиш учун кесади, алмаштиради, узайтиради, қисқартиради.

Ажабо, кирага ёлланган шу мискин одам у зотга: "Менга заҳмат бераётирсан... ҳадеб эгилтириб-турғизавериб мени қийнаб юбординг... бу кўйлак менга ярашган эди, уни кесиб-қисқартириш билан гўзаллигимни бузяпсан," дейишга ҳаққи бўладими? "Марҳаматсизлик, инсофсизлик қилдинг," дейиши мумкинми?

Хуллас, айнан шу мисол сингари, Сониъи Зулжалол сенга, эй хаста!, кўз, қулоқ, ақл, қалб каби нурли туйғулар билан безаб кийдирган жисм кўйлагини Асмои Ҳусносининг нақшларини намойиш этиш учун ҳар хил холатларга солиб, сени айлантиради ва турли вазиятларда ўзгартиради. Сен очлик туфайли унинг ризқ бергувчи Раззоқ исмини таниганинг каби, шифо бергувчи Шофий исмини хасталигинг орқали бил.