Бу ҳаётнинг бутун қиймати ва аҳамияти эса боқий ҳаётга уруғ ва асос ва манба бўлганидадир. Йўқса, абадий ҳаётни заҳарлайдиган ва бузадиган бир тарзда шу фоний ҳаётгагина назарни қаратиш, оний бир чақмоқни мангу бир қуёшдан устун қўйишдек бир девоналикдир.

Аслида, ҳар кимдан зиёда хасталар моддапараст ва ғофил докторлардир. Агар улар, Қуръоннинг муқаддас дорихонасидан шифобахш иймоний дориларни олабилсалар, ҳам ўз хасталикларини, ҳам инсониятнинг яраларини даволай оладилар. Иншоаллоҳ, сенинг бу уйғонишинг сенинг ярангга бир малҳам бўлганидек, сени ҳам бошқа докторларнинг касалига бир дори қилади.

Ҳамда биласанки, маъюс ва ноумид бир хастага маънавий бир тасалли, баъзан мингта доридан афзалроқдир. Ҳолбуки, табиатпарастлик ботқоқлигида бўғилган бир табиб у бечора хастанинг аламли тушкунлигига яна бир зулмат қўшади. Иншоаллоҳ, бу уйғонишинг сени ундай бечораларга тасалли бергувчи ва нурли бир табиб қилади.

Биласанки, умр қисқадир, зарурий ишлар жуда кўпдир.