Чунки "ҳува" кашф этган тавҳид сири жуда қатъий ва ошкор бир суратда куфри мутлақни синдираётир. Ҳатто бир қисмида ҳеч қандай шубҳа ва васвасага ўрин қолдирмайди. Кширин динсизлар бунга қарши чора тополмаганидан, унинг тарқалишини расман тақиқлаш билан тўсиқ қўйишга уриндилар. Бу "Ҳува нуктаси"нинг бир кун аввал мадрасатуззаҳро арконларига (Нурнинг катта талабаларига) бир дарс тарзида сўйлаган кўп нуқталаримдан ёлғиз "Уч Нуқта"сини баён этаман.

Биринчи Нуқта: Ҳаво унсурининг юксак ва аҳамиятли бир вазифаси, оятининг сирига кўра гўзал ва маънодор ва иймоний ва ҳақиқатли калималарнинг, тақдир қаламининг кўпайтириши ва изни Илоҳий ила атрофга ёйиши орқали, бутун ҳаво оламида малоика ва руҳонийларга эшиттириш ва арши аъзам тарафига йўналтириш учун Илоҳий қудрат қаламининг ўзгариб турувчи бир саҳифаси бўлишдан иборатдир.

Модомики, ҳавонинг муқаддас вазифасининг яратилишидаги ҳикматининг энг муҳими бу экан ва рўйи заминни радиолар воситаси ила биргина манзил ҳолига келтириб, башариятга жуда буюк бир неъмат бўлмоқ экан.