43. Давлатлар ва миллатлараро жанглар, инсоният табақалари ўртасидаги курашларга ўрнини бўшатмоқда. Зеро башар асир бўлишни истамаганидек, қарам бўлишни ҳам истамас.

44. Ношаръий йўллар билан бир мақсадни таъқиб этган, кўпинча мақсадининг зидди билан жазо кўради. Оврўпа муҳаббати каби, ношаръий муҳаббатнинг оқибатидаги мукофотлари, маҳбубнинг ғаддорона адоватидир.

45. Ўтмишга, мусибатларга тақдир назари билан; келажакка ва гуноҳларга эса, жавобгар тарзида боқмоқ лозим. Жабрийлик* ва мўътазилалик* бу ерда бирлашадилар.

46. Чораси топиладиган ишда ожизликка, чорасиз ишда жазога илтижо қилмаслик керакдир.

47. Ҳаётнинг яраси битиб кетар, аммо Ислом иззатининг ва номуснинг ва миллат иззатининг яралари жуда чуқурдир.

48. Баъзан шундай бўладики, бир калима бир қўшинни ҳароб қилади, бир замбарак ўқи, ўттиз миллионнинг маҳв бўлишига сабаб бўлади. (Изоҳ)

Бундай шароит остида баъзан озгина бир ҳаракат, инсонни Аълои Иллийинга чиқаради ва баъзан шундай ҳолат бўладики, оз бир амал инсонни асфали софилийнга туширади.

(Изоҳ) Бир серб аскарининг Австрия Валиахтига отган бир замбарак ўқи, Биринчи Жаҳон урушини портлатди, ўттиз миллион инсонни маҳв бўлишига сабаб бўлди.