Хутбаи Шомия | Хутбаи Шомия | 114
(1-151)

49. Бир дона тўғрилик, бир хирмон ёлғонни ёқиб юборади. Бир дона ҳақиқат, бир хирмон хаёллардан устун.

"Ҳар сўзинг тўғри бўлмоғи шарт, бироқ ҳар тўғрини сўйлаш тўғри эмас."

50. Гўзал кўрган, гўзал фикрлайди. Гўзал фикрлаган, ҳаётидан лаззат олади.

51. Инсонларни жонлантирувчи нарса умиддир, ўлдирувчи эса умидсизликдир.

52. Қадимдан бери иълои Калиматуллоҳ*ни ва истиқлолнинг бардавомлигини ва Ислом учун фарзи кифоя бўлган жиҳодни деруҳта қилишлик билан ўзини яквужуд Ислом оламига фидо қилишга вазифадор бўлган ва ҳалифаликка байроқдорлик қилиб келган бу давлати Исломиянинг фалокати, Олами Исломнинг саодати ва келажакдаги ҳуррияти билан тугалланади. Чунки бу мусибат, ҳаётимизнинг асоси бўлган Исломий бирдамликнинг тараққий топиб майдонга чиқишини ҳориқулода бир тарзда тезлаштириб юборди.

53. Христианликнинг моли бўлмаган маданият ютуқларини унинг моли қилиб ва Исломиятнинг душмани бўлган қолоқликни унга дўст қилиб кўрсатмоқ, фалакнинг терс айланиб кетишига далилдир

Аудио мавжуд эмас