Хутбаи Шомия | Хутбаи Шомия | 56
(1-151)

Ҳам яна ажнабийлардан бир шахс биздан олган миллатпарварлик фикри ила бир миллатчалик қийматга эга бўлмоқда. Чунки бир одамнинг қиймати ҳиммати нисбатидадир. Кимнинг ҳиммати миллати учун бўлса, унинг ёлғиз ўзи кичик бир миллатдир.

Баъзиларимиздаги диққатсизликдан ва ажнабийларнинг зарарли хулқларини олганимиздан, қувватли ва муқаддас Исломий миллатимиз бўла туриб, ҳар ким "Нафсим, нафсим," дейиши билан ва миллатининг манфаатини ўйламаслик билан - шахсий манфаатинигина кўзлаш билан - мингта одам бир одам даражасига тушади. яъни:

"Кимнинг ҳиммати ёлғиз ўз нафси учун бўлса, у инсон эмас. Чунки инсоннинг фитрати маданийдир. Бошқа инсонларни ўйлаб мулоҳаза юритишга мажбурдир. Шахсий ҳаёти ижтимоий ҳаёт билангина давом этиши мумкин.

Масалан, бир нонни еса, қанча қўлларга муҳтож ва унинг эвазига у қўлларни маънан ўпганини ва кийган либоси билан неча фабрикаларга боғлиқ эканини қиёслаб кўринг.

Аудио мавжуд эмас