Хутбаи Шомия | Хутбаи Шомия | 69
(1-151)

Жасорати яксон бўлади. Аммо вақтинчалик ғафлат унга парда бўлади, алдайди.

Аҳли иймон иймон туфайли қўрқиши ва маънавий кучи синиши у ёқда турсин, балки уларга шу мисолдаги маъсум бола сингари фавқулодда бир маънавий куч ва бир матонатла ва иймондаги ҳақиқат ила боқади. Бир Сониъи Ҳакиймнинг ҳикмати доирасида тадбир ва идорасини мушоҳада этади, ваҳима ва қўрқувлардан қутилади. "Сониъи Ҳакиймнинг амри ва изни бўлмаса, бу сайёр коинотлар ҳаракат этолмайдилар, келиб урилолмайдилар" дея англайди. Камоли ишонч ила дунё ҳаётида ҳам даражасига кўра саодатга эришади. Кимнинг қалбида иймондан ва дини ҳақдан келган бу ҳақиқат уруғи - виждонида - топилмаса ва таянч нуқтаси бўлмаса, албатта, мисолдаги Рустам ва Ҳаркулнинг жасоратлари ва қаҳрамонликлари сингани каби, унинг жасорати ва маънавий кучи йўқ бўлиб, виждони чириб кетади. Ва коинот ҳодисаларининг асири бўлади, ҳар нарса қаршисида қўрқоқ бир тиланчига айланади.

Иймоннинг бу сирли ҳақиқатини ва залолатнинг бу дунёдаги даҳшатли зарарини Рисолаи Нур юзлаб қатъий ҳужжатларла исбот этганига биноан бу жуда узун ҳақиқатни қисқа кесамиз.


Аудио мавжуд эмас