Ва қаноатсизлик ва иқти-содсизлик йўлида сафоҳатга, исрсфа, зулмга, ҳаромга одатлантирмоқда. Масалан, Рисолаи Нурдаги "Нур калитида айтилганидек, радио буюк бир неъмат экан, маслаҳати башарийяга сарф этиш билан бир маъ-навий шукрни тақозо қилади. Аммо бешдан тўрт қисм вақти ҳавасларга, лузумсиз бекорчи нарсаларга бағишлангани учун одамни танбалликка, радио тинглаш билан ҳаваслантиришга одатлантириб, саъйнинг шавқини синдиради. Вазифаи ҳақиқийясини ташлайди. Ҳатто кўп манфаатли бўлган бир қисм хориқо васиталар саьйга, амалга ва ҳақиқий маслаҳати эҳтиёжоти башарийяга истеъмоли лозим бўлишига қарамай мен ўзим кўрдимки, ўндан бири ё иккисигина зарур эҳтиёжларга сарф этилаётганига муқобил ўндан саккизи кайф-сафоға, ҳавасотларга, таназзуҳга ва танбалликка мажбур қилаётир.