Ҳам, йигирма тўрт соатдан биргина соатини хуш ва улвий, нуроний ва фойдали бир навъ таълимоти Раббонийяни биздан истади. Биз танбаллик қилиб, ул намозни ва ниёзни ўрнига келтирмадик. Ўша биргана соатни қолган дамларга қушиб зое қилдик. Жаноби Ҳақ унинг каффоратига беш йил таълим ва таълимот ва югургириш билан бизга бир навъ намоз ўқиттарди".

Мен шундай дедим. Сўнгра ўзимга келиб ўйладим, тушундимки, у хаёлий тушда жуда муҳим бир ҳақиқат бордир. "Йигирма бешинчи Сўз"да маданийят билан ҳукми Қурьоннинг қиёсий баҳсида иобот ва баён қилингани каби, башарнинг ҳаёти ижтимоийсида барча ахлоқсизликнинг ва барча ихтилолотнинг манбаъи икки калимадир:

Бириси - "Мен туқ бўлгандан кейин бошқаси очликдан ўлса, менга нима?"

Иккинчиси - "Сен ишла, мен ейман".