Şualar | Yedinci Şuâ | 134
(103-191)

Ve bu vaziyette, misalinin ve aksinin şeffaf şeylerde bulunması ve her âyine ve her parlak şeyler ve cam parçaları ve kabarcıklar ve katrelerde, hatta şeffaf zerreler ile herbirinin kabiliyetine göre konuşması ve onların hâcâtına cevab vermesi ve bütün onlar, Güneşin vücûduna şehâdet etmesi ve hiçbir iş, bir işe mâni olmaması ve bir konuşması, diğer konuşmaya müzahamet etmemesi bilmüşâhede görüleceği gibi.. aynen öyle de: Ezel ve ebedin zülcelâl sultanı ve bütün mevcûdâtın zülcemâl Hâlık-ı zîşanı olan Şems-i Sermedî’nin mükâlemesi dahi, onun ilmi ve kudreti gibi küllî ve muhit olarak herşeyin kabiliyetine göre tecelli etmesi; hiçbir sual bir suale, bir iş bir işe, bir hitab bir hitaba mani olmaması ve karıştırmaması bilbedahe anlaşılıyor. Ve bütün o cilveler, o konuşmalar, o ilhâmlar birer birer ve beraber bil’ittifak o Şems-i Ezelî’nin huzuruna ve vücub-u vücûduna ve vahdetine ve ehadiyetine delâlet ve şehâdet ettiklerini aynelyakîne yakın bir ilmelyakîn ile bildi.

İşte, bu meraklı misafirin âlem-i gaybdan aldığı ders-i mârifetine kısa bir işâret olarak, Birinci Makam’ın on dördüncü ve on beşinci mertebelerinde


denilmiştir.

Səs yoxdur