1— Yüzde doksanı, İttihad ve Terakki’nin aleyhinde, hem onların tahakkümü ve istibdâdı aleyhinde bir hareket idi.

2— Fırkaların meydân-ı münakaşatı olan vükelâyı tebdil idi.

3— Sultan-ı mazlûmu, sukut-u musammemden kurtarmaktı.

4— Hissiyat-ı askeriyenin ve âdâb-ı dindarânelerinin muhalif telkinatının önüne sed olmaktı.

5— Pek çok büyütülen Hasan Fehmi Bey’in kâtilini meydana çıkarmaktı.

6— Kadro haricine çıkanları ve alay zâbitlerini mağdur etmemekti.

7— Hürriyeti, sefahete şumulünü men ve âdâb-ı Şeriâtla tahdit ve avâmın siyaset-i şer’î bildikleri yalnız kısas ve kat-ı yed haddini icra idi.

Fakat zemin bataklık.. ve dâm (tuzak) ve plân serilmişti. Mukaddes olan itaat-ı askeriye feda edildi. Üssülesas esbâb, fırkaların taraftarâne ve garazkarâne münakaşatı ve gazetelerin belâgat yerine mübalâğat ve yalan ve ifratperverâne keşmakeşleri idi. Bu metâlib-i seb’ada nasıl ki yedi renk çevrilse yalnız beyaz görünür; bunda da yalnız ziyâ-yı Şeriât-ı beyzâ tecelli etti, fesâdın önüne sed çekti.

Bütün kuvvetimle derim ki: Terakkimiz, ancak, milliyetimiz olan İslâmiyetin terakkisiyle ve hakâik-i Şeriâtın tecellisiyledir. Yoksa, “Yürüyüşünü terketti, başkasının da yürüyüşünü öğrenmedi” olan darb-ı mes’ele mâsadak olacağız. Evet hem şan ü şeref-i millet-i İslâmiye, hem sevab-ı Âhiret, hem cem’iyyet-i milliye hem hamiyet-i İslâmiye, hem hubb-u vatan, hem hubb-u din ile mütehassis olmalıyız.

Ey Paşalar, Zâbitler! Cinâyetlerime ceza ve şimdi suâllerime de cevap isterim. İslâmiyet ise, insaniyet-i kübrâ.. ve Şeriât ise, medeniyet-i fuzlâ (en faziletli medeniyet) olduğundan; âlem-i İslâmiyet, medine-i fâzıla-i Eflâtûniyye olmağa sezâdır.

Birinci Suâl:^(Hâşiye) Gazetelerin aldatmalariyle meşrû bilerek buradaki görenek ve âdâta binâen cereyan-ı umûmîye kapılan safdillerin cezası nedir?

Hâşiye: Bu suâller kırk-elli ma’sûm mahbusun tahliyesine sebep oldu.